Revolutionario: Το αν κερδίζεις ή χάνεις είναι δευτερεύον
- Δημοσιεύθηκε: 17/06/2016
Διαβάζοντας ένα άρθρο από το sombrero.gr (από εκεί πήρε τον τίτλο του το κείμενο μου) και αφού όπως κάθε σωστός ΟΜΟΝΟΙΑτης πράττει σε κάθε οπαδικό του συνειρμό, ζωγραφίζει μετατρέποντας την εικόνα που βλέπει μπροστά του με πράσινο, άσπρο χρώμα και ΘΥΡΑΕΝΝΙΟΤΙΚΗ αύρα ήρθαν στο μυαλό μου περίεργες σκέψεις..
Το άρθρο με τίτλο “το αν κερδίζεις η χάνεις είναι δευτερεύων” που σχολιάζει την απαντήση που πήρε από ένα οπαδό της Σαν Λορεντζο ο διάσημος Αργεντινός λογοτέχνης Χορχε Λουις Μπόρχες με άγγιξε τόσο πολύ ώστε να με κάνει να θυμηθώ αναμνήσεις που σχεδόν θα είχα ξεχάσει.. Έχοντας ένα σορό λόγους να πούμε σαν άτομα “φτάνει” (πολλοί το έχουν κάνει) είτε για την βρωμιά του Κυπριακού ποδοσφαίρου, είτε γιατί βλέπουμε την ομάδα που αγαπάμε να της αλλάζουν μορφή μερικοί ξεροκέφαλοι, εγωκεντρικοί κ.ο.κ. έκανα την παρακάτω σκέψη…
Η τεράστια απειθαρχία, νεκατοσσια, εκνευρισμός και ένα σορό άλλα αρνητικά που μας διακατέχουν τα τελευταία 10-12 χρόνια δημιούργησαν μια εικόνα τραγική, γενικά στην ομάδα. Είμαι ένας απλός οπαδός. Δεν γνωρίζω κανένα εκ των διοικούντων ούτε έχω κάποια επαφή που θα μου δώσει πληροφορίες 100% αληθινές. Μιλώ όπως ο κάθε ένας από μας με κόσμο και έχουν ακούσει τα αυτιά μας 1002. Την μια ακούμε για στημένα, την άλλη ακούμε για μίζες, την άλλη για Καραβίδα, την άλλη για παίκτες μας κλειστούς σε άλλες ομάδες, για το κλίμα στα αποδυτήρια, για προπονητές, για τουρίστες, για την ένταση στα διοικητικά, κόντρες μεταξύ κερκίδων και άλλα πολλά και καπάκι να σου φωνάζουν οι ανύπαρκτοι από απέναντι είναι πολλά τα ψυχολογικά…
Οκ!!! Ξεκινώντας από το τελευταίο απλά να πω πως τα ψυχολογικά μας δεν είναι πολλά.. Δεν μπορούν καν να φανταστούν ποσά είναι τα ψυχολογικά μας και το θέμα είναι πως δεν τους σώζει κανείς από αυτά. Τώρα όπως ξέρει ο κάθε ΟΜΟΝΟΙΑτης έχουμε να φτιάξουμε τα δικά μας “ενδοοικογενειακά” προβλήματα.. Περιμένετε γιατί αργά η γρήγορα θα έρθει η σειρά σας…
Τώρα πάμε πίσω στην αρχή και την φράση κάποιου οπαδού της Σαν Λορέ για την σημασία που δίνει στη νίκη.. Κακά τα ψέματα μια ομάδα αποκτά μια διαφορετική δυναμική με επιτυχίες, διακρίσεις και τίτλους και η απώλεια αυτών φέρνει τα συνεπακόλουθα αρνητικά. Η νίκη όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στην περηφάνια που έχει ένας οπαδός για την αγαπημένη του ομάδα όπως και οι νίκες δεν είναι τίποτα μπροστά σε ανύπαρκτους οπαδούς. Γιατί αυτή η ομάδα είναι κομμάτι της ζωής σου, του εαυτού σου, της καθημερινότητας σου.
Μια υγιής ΟΜΟΝΟΙΑ με την ποιότητα των οπαδών της είναι ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο. Ας ελπίσουμε πως θα ελευθερωθεί σύντομα από αυτούς που την περιτριγυρίζουν εδώ και χρόνια και αυτούς που αφήνουν μια αστείρευτη πηγή λατρείας στριμωγμένη σε ένα ηφαίστειο.. Θα τραγουδώ γυμνός στον τελικό, στο 87′ λεπτό και ας είμαστε πίσω στο σκορ 3-0, γιατί θα τραγουδώ για την ΟΜΟΝΟΙΑ που ανήκει στον ΛΑΟ της.
Αν για κάποιο λόγο δεν καταλάβεις τι γράφω μη ζοριστείς.. Δεν ήταν για σένα…
Γράφει ο Revolutionario
