Ίσως έφτασε ο καιρός ολικής ΑΠΟΧΗΣ


ΓΣΠ

Η κατάσταση στο ποδοσφαιρικό τμήμα της αγαπημένης μας ομάδας έχει φτάσει στα άκρα και την αποτυχία οφείλουν να «λουστούν» όλες οι διορισμένες διοικήσεις των τελευταίων ετών.

Ο κόσμος έχει δοκιμάσει εδώ και 10 χρόνια για να προλάβει την κατρακύλα. Από το 2006 είχαν εντατικοποιηθεί οι φωνές κατά της διοίκησης Σεραφείμ (και τότε) καθώς ο απλός ο κόσμος έβλεπε πως το τρένο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όδευε προς άσχημα μονοπάτια. Ο μηχανισμός του κόμματος είχε αποτρέψει δυστυχώς τότε την φυγή της αποτυχημένης διοίκησης και έτσι στα επόμενα 2 χρόνια αυτά που ακολούθησαν μίκρυναν ακόμη περισσότερο το αγαπημένο μας Σωματείο.

Το 2008 το ποτάμι ξεχείλισε και ο Δώρος Σεραφείμ παραιτήθηκε μετά από συνεχόμενες και έντονες αποδοκιμασίες από τον πράσινο λαό. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα που ζήτησε ο κόσμος, ενώ για όλα τα άλλα που απαιτούσε ο λαός της ομάδας, μπήκαν από το ένα αυτί των κομματικών και βγήκαν από το άλλο. Ούτε άνοιγμα στα μέλη είχε γίνει, ούτε οργάνωση του Σωματείου σε επαγγελματικές βάσεις με τεχνικό διευθυντή και ανθρώπους του ποδοσφαίρου σε σημαντικά πόστα (ναι κάποιοι φώναζαν από τότε), ούτε στροφή στον επαγγελματισμό. Αντί αυτού το κόμμα είχε επιλέξει τους επόμενους 15 πιστούς στρατιώτες του για την επόμενη μέρα στην ομάδα. Μάλιστα σε επίσημο περιοδικό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ το καλοκαίρι του 2008 έγινε λόγος για κάποιον εργολάβο Μιλτιάδη Νεοφύτου ο οποίος όμως δεν ήθελε να αναλάβει την ομάδα. Τόσο μεγάλες όμως είναι οι παρεμβάσεις του κόμματος στην διοικητική δομή της ομάδας μας που από την στιγμή που επιλέχτηκε στους 15 εκλεκτούς μπήκε και αυτός με το έτσι θέλω.

Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό από την εισροή χρημάτων επί διοίκησης Μιλτιάδη Νεοφύτου, η χαρά «χάθηκε» νωρίς όταν τα εγκλήματα ξεκίνησαν να βγαίνουν στη φόρα μετά το πρωτάθλημα του 2010, οι χειρισμοί των διορισμένων του 2008, οι μίζες και τα παιχνίδια των Μάνατζερ. Τότε βγήκε ξανά ο κόσμος στα όπλα και φώναζε έντονα ενάντια στην διοίκηση του Σωματείου βλέποντας το χάος που δημιουργήθηκε, όμως ο μηχανισμός είχε έτοιμη την απάντηση του και αυτή ήταν να επιρρίψει!!! ευθύνες στο κόσμο για τα πρόβλημα στην ομάδα. Είχαν χρεώσει στο κόσμο που αντιδρούσε για τη διοίκηση Σεραφείμ τον διορισμό των επόμενων 15. Όσο τραγικό και να ακούγεται είναι αλήθεια. Κάποιοι μέχρι σήμερα προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες στον πράσινο λαό για τα δικά τους λάθη, για τους δικούς τους διορισμούς και τους δικούς τους χειρισμούς.

Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος της ομάδας, αντί να τους πάρει με τις πέτρες όλους και να τους στείλει στα σπίτια του ή καλύτερα και εκτός Κύπρου για τα εγκλήματα σε βάρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, τους πίστωσε με την τεράστια του αγάπη, θέλοντας να σώσει το όνομα της ομάδας από αφανισμό και «κλείσιμο» και στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τις εκστρατείες σε όλη τη Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό για να εξευρεθούν χρήματα και να σωθεί η ομάδα από βέβαιο λουκέτο. Άφησε πίσω του το μίσος για άτομα που από απλοί εργάτες έκτισαν παλάτια και αγόρασαν πανάκριβα αυτοκίνητα, και αφοσιώθηκε στην σωτηρία της ομάδας.

Το ευχαριστώ από τους διορισμένους αλλά και το ίδιο το κόμμα, ήταν να ανακυκλώσει ξανά την τράπουλα και να επαναφέρει στην προεδρία με το έτσι θέλω πρώην διοικούντες. Άτομα που είχαν συνδέσει το όνομα τους με την αποτυχία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να ακολουθήσει τα νέα ποδοσφαιρικά δεδομένα της προηγούμενης δεκαετίας. Άτομα που έφυγαν κακήν κακώς όταν είχε ξεσπάσει η πρώτη μπόρα το 2008. Αυτό ήταν το ευχαριστώ των κατόχων των κλειδιών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Αυτούς λοιπόν ο κόσμος τους στήριξε ΞΑΝΑ. Και ΞΑΝΑ και ΞΑΝΑ για να ορθοποδήσει το Σωματείο μας. Αλλά τίποτα δεν άλλαξε στην πραγματικότητα. Η ανικανότητα διεύθυνσης του μεγαλύτερου Σωματείου έφερε αλυσιδωτά προβλήματα που δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί. Εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια το χρέος της ομάδας δεν μειώνεται, οι τόκοι από τα δάνεια και οι διακανονισμοί αυξάνονται ενώ κάθε χρόνο 1-2 εκατομμύρια ευρώ από τις εισφορές του κόσμου, τα εισιτήρια διαρκείας και την ζηλευτή παρουσία του στο γήπεδο, πάει στον κάλαθο των αχρήστων σε μεταγραφές, αποζημιώσεις παικτών και διοικητικά εγκλήματα. Παράγοντες ψάχνουν τρόπο «να βουττήσουν και αυτοί λίγο την πίττα μες το μέλι», κάποιοι φτιάχνουν και ιστοσελίδες παρά να μεταναστεύσουν και η κατρακύλα συνεχίζεται.

Παράγοντες παλεύουν να ενώσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες με την ΟΜΟΝΟΙΑ, φτιάχνουν επιχειρήσεις πάνω στις πλάτες της ομάδας και την ανάγκη της για έξτρα έσοδα και μένουν ανενόχλητοι να χαζεύουν τις επιτυχίες των αντιπάλων μας, την ίδια ώρα που ο κόσμος με το ΠΑΘΟΣ και την ΑΓΑΠΗ του για την ομάδα συντηρεί ακόμη τους ανίκανους στην εξουσία.

Ε λοιπόν, ίσως έφτασε η στιγμή να κοπεί και η τελευταία ροή χρημάτων προς την ομάδα. Να κοπεί και η τελευταία στήριξη προς τους ανίκανους και να μας αδειάσουν την γωνιά, παίρνοντας μαζί τους όλη την ΝΤΡΟΠΗ που μας πότισαν εδώ και μια δεκαετία με τους χειρισμούς, τα λάθη τους και τις αποφάσεις τους. Με τις μίζες τους, τις επιχειρήσεις που έφτιαξαν στο όνομα της ομάδας αλλά και την μιζέρια που κουβαλούν απ’ την φύση τους.

Ίσως ήρθε η ώρα για ΟΛΙΚΗ ΑΠΟΧΗ

Μήπως έτσι καταλάβουν πως η ΟΜΟΝΟΙΑ που αντιπροσωπεύουν οι φάτσες τους δεν μας εκφράζει καθόλου. Γιατί η δική μας ΟΜΟΝΟΙΑ μπαίνει στο γήπεδο και βλέπει μόνο μπροστά. Η δική μας ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ΥΓΕΙΑ, δεν είναι αυτή η αρρωστημένη κατάσταση που μας επιβάλλουν να παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. Η δική μας η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι χαρά, αγάπη, λύτρωση από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Να πονέσουμε όλοι μαζί αδέρφια μέχρι να πάνε όλοι οι διορισμένοι στα σπίτια τους και μέχρι να ανοίξουν τις πόρτες για τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Και τότε όλοι μαζί θα ενώσουμε πραγματικά τις δυνάμεις μας και θα φέρουμε ξανά την ΟΜΟΝΟΙΑ στην πορεία της. Όχι στα λόγια όπως μας χόρτασαν οι διορισμένοι, αλλά στις πράξεις.

ΟΜΟΝΟΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ

Για όσους μέχρι σήμερα αναρωτιούνται γιατί τους λέμε «διορισμένους» ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ