Προς Δ.Σ: Όλοι ένα, όλοι μαζί, για ένα κοινό σκοπό


oloi mazi mporoume

Αυτό το κείμενο αποτελεί προβληματισμό προς το διοικητικό συμβούλιο της ομάδας αλλά και προς τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που συχνά πυκνά διχάζεται από αποφάσεις και λόγο της υπέρμετρης του αγάπης προς το σωματείο πολλές φορές στρέφει τα πυρά του προς τη λάθος κατεύθυνση.

Κύριοι διοικούντες, ο κόσμος θέλει να πιστεύει πως εκτός από συμβούλιο αυτής της ομάδας είστε και πάνω απ’ όλα οπαδοί της. Με τον ίδιο τσαμπουκά, το ίδιο τσαγανό που κουβαλά αυτός ο κόσμος που δεν υπολογίζει θεούς και δαίμονες άμα είναι να βρεθεί στο πλευρό της καψούρας του. Να θυμίσετε κάτι από τον περήφανο λαό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που μέσα στο κατακαλόκαιρο κόβει για την πλάκα 18 χιλιάδες και κάτι εισιτήρια, κάτι από αυτό το κόσμο που στέκει περήφανα σαν ασπίδα της αγαπημένης του ομάδας και είναι έτοιμος να λιώσει όποιο τολμήσει να την πειράξει. Αυτό το κάτι μας το δώσατε για λίγες μέρες, μας κάνατε να πιστέψουμε πως κάπου μέσα σας και κάτω απ’ τις γραβάτες υπάρχει ένας καταπιεσμένος οπαδικός εγωισμός που παλεύετε να δαμάσετε για να προστατέψετε τα συμφέροντα του σωματείου. Η στάση σας για μια βδομάδα μας έκανε να πιστέψουμε πως υπάρχει ελπίδα, οι δηλώσεις στη Πολωνία, η άρνηση να παραχωρήσετε το γήπεδο μια μέρα πριν που σας ζητήθηκε, η αποχή σας από όλο το σκηνικό που διαμορφώθηκε ενάντια σε οπαδούς μας και το συνωμοτικό χαμόγελο στην εικόνα της βόρειας με την είσοδο της ομάδας και το καταπληκτικό κορεό. Τέλος, η γεμάτη υπονοούμενα δήλωση του ΑΙΩΝΙΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ.

Όλα αυτά συνέβαλαν στην πρόκριση, η οπαδική μαγκιά, η έξυπνη αποστασιοποίηση σας από την ”καφρίλα” που δημιούργησαν οι οπαδοί της ομάδας όλες αυτές τις μέρες κάνοντας τους Πολωνούς να μην μπορούν να σηκώσουν τα πόδια τους στο γήπεδο. Έτσι πρέπει να συμπεριφέρονται οι διοικήσεις, με μαγκιά και λεβέντικα, να αφήνουν τους οπαδούς να εκφράσουν αυτά που οι ίδιοι οι διοικούντες δεν μπορούν να πράξουν λόγο της θέσης τους.

Όλοι ένα, όλοι μαζί, για ένα κοινό σκοπό, το μεγαλείο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Και πιστέψτε μας, έτσι και μόνο θα είμαστε ανίκητοι. Μας κάνατε να πιστέψουμε αλλά μέσα μας ευχόμασταν να μην είναι απλά μια αναλαμπή και τώρα έρχεστε ξανά να μας πείσετε πως τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δεν έχει ελπίδα. Πως μπορείς να αρνείσαι σε οπαδό την συμμετοχή του στην επίσημη εκδρομή, πως μπορείς να θέτεις τον εαυτό σου υπεράνω ενός αδελφού, ενός αδελφού που χρόνια ακολουθά την ομάδα παντού, ενός οπαδού που χρόνια τρέχει να βγάλει το εισιτήριο διαρκείας του για να στηρίξει την ομάδα.

Πάρτε μαθήματα από την ίδια την στάση σας για μια βδομάδα, μετράτε τα θετικά και μπείτε επιτέλους στην ίδια γραμμή με τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Αλλάξτε αυτή τη γελοία απόφαση και όχι αυτό δεν θα είναι ήττα, θα είναι μια απ’ τις μεγαλύτερες σας κατακτήσεις να αφουγκραστείτε επιτέλους αυτό το λαό. Η ευκαιρία σας δίνεται έστω και την ύστατη, αρπάξτε την ή συνεχίστε στον δρόμο της αλαζονείας, στον δρόμο που σκύβουμε τα κεφάλια για να μην μας τα κόψουν οι άλλοι… Εμείς πάντως περπατάμε κοιτώντας πάντα ψηλά και άμα γουστάρουν το κεφάλι μας τους δίνουμε το δικό τους στο πιάτο…