Πάνος Ηρακλέους, ο υπέρτατος αθλητής
- Δημοσιεύθηκε: 08/11/2014
Θεωρώ σοφή την απόφαση του τμήματος πετόσφαιρας της Ομόνοιας να αναρτήσει στα αποδυτήρια τη φωτογραφία του Πάνου Ηρακλέους.
Δεν γνωρίζω πώς θα τιμήσει τον Πάνο Ηρακλέους η διοίκηση της Ομόνοιας. Αν και είμαι βέβαιος ότι η τιμή θα είναι αντάξια της προσφοράς του, τόσο στον σύλλογο όσο και στο κυπριακό βόλεϊ γενικότερα. Τον Πάνο τον ξέρω από παιδάκι, διότι όταν πρωτόπαιξε στην Εθνική Ανδρών ήταν παιδάκι. Δεν είχε συμπληρώσει ακόμη τα 16 του χρόνια! Γεννημένος τον Αύγουστο του 1975, τον Απρίλιο του 1991 ήταν στην αποστολή για την Μπρατισλάβα, στην πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακία, για το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Άνοιξης που τότε ήταν στα… ντουζένια του. Και τρεις εβδομάδες αργότερα ήταν και πάλι στην αποστολή για τους 4ους ΑΜΚΕ στην Ανδόρα.
«Αυτός ο Πάνος, παίζει στην υποδοχή λες κι είναι 30 χρόνων», σχολίαζε τότε ο ομοσπονδιακός μας προπονητής, ο περίφημος Γέρζι Βελτζ που είχε αναστηλώσει το ελληνικό βόλεϊ και τον είχε φέρει στην Κύπρο ο Κώστας Χατζηανδρέου για να μάς δώσει τα φώτα του. Ταλεντάρα! Φρόντιζε, όμως, να καταθέτει το ταλέντο του εντός του αγωνιστικού χώρου και πουθενά αλλού. Σεμνός, σοβαρός, προσγειωμένος, μετρημένος, λιγομίλητος μέχρι… παρεξηγήσεως. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήμασταν στην Ιταλία, σε μία μικρή πόλη (Κοριντόνια) και ολόκληρη η αποστολή «ταλαιπωρείτο» αφάνταστα στη συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες του μικρού οικογενειακού ξενοδοχείου. Αγγλικά γρι! Την τέταρτη ημέρα, εντελώς τυχαία μάθαμε ότι ο Πάνος ήξερε (και) ιταλικά…
Δεν είχα την τιμή να είμαι φίλος, «κολλητός» με τον Πάνο Ηρακλέους. Τον σεβασμό μου, όμως, τον είχε και θα τον έχει πάντα. Διότι μέσα στο γήπεδο ήταν μάγκας, εκτός γηπέδου ήταν άψογος και απέφευγε ακόμη και τις συνήθεις «σαχλαμάρες» των ατίθασων νιάτων του αθλητισμού.
Προ εξαετίας, στα Σκόπια, κάποιοι από τους συμπαίκτες του στην Εθνική ξέχασαν να επιστρέψουν από τη νυχτερινή βόλτα (για την ακρίβεια επέστρεψαν τις πρωινές ώρες…) και «άφριζε» από το κακό του. Δεν μπορούσε να χωνέψει ότι η απερισκεψία τους, ήταν μία από τις αιτίες που η ομάδα μας δεν έφτασε σε μία ιστορική επιτυχία. Το είχε αυτό. Και στην Ομόνοια και στην Εθνική, έδινε και την ψυχή του για να κερδίσει η ομάδα. Ξεχείλιζε από πάθος και βοηθούσε τους συμπαίκτες του.
Στην Εθνική δούλεψε με 5-6 προπονητές. Καταξιωμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι όλοι. Αν βρείτε έναν, ο οποίος θα πει έστω και μία «κακή» κουβέντα για τον Πάνο Ηρακλέους να μου τρυπήσετε τη μύτη! Αντίθετα, όλοι, είχαν τον Πάνο ως παράδειγμα προς μίμηση. Για να λέμε και την αλήθεια, ο Πάνος (και οι υπόλοιποι συμπαίκτες) τους έκανε και μάγκες. Το 2009 όταν κάναμε τους 13ους ΑΜΚΕ στην Κύπρο ήταν η 9η διοργάνωση στην οποία συμμετείχε. Ρέκορτμαν συμμετοχών. Με οκτώ χρυσά μετάλλια παρακαλώ. Έχασε μόνο το πρώτο όταν ήταν πιτσιρικάς. Έλειψε άλλη μία φορά κατά τη διάρκεια των σπουδών του και κατά… διαβολική σύμπτωση χάσαμε!
Στα κυπριακά γήπεδα, η φιγούρα του έγινε συνώνυμο με την ομάδα βόλεϊ της Ομόνοιας. Ο Πάνος είναι Ομονοιάτης από την κορυφή ώς τα νύχια, αλλά συνειδητοποιημένος Ομονοιάτης. Χωρίς ακρότητες και με παντοτινή έγνοια το καλό της ομάδας. Γι’ αυτό άλλωστε κι έμεινε να παίζει μέχρι τα 39 του. Μάλλον θα ήξερε ότι η αποχώρησή του θα δημιουργούσε προβλήματα κι αποφάσισε να φύγει όταν διαπίστωσε ότι όλα βαίνουν καλώς. Προτάσεις για να εγκαταλείψει την Ομόνοια είχε πολλές. Όμως, δεν την απαρνήθηκε ποτέ…
Η μεγαλύτερη μαγκιά του, όμως, κατά την άποψή μου, καταγράφηκε το 2009. Η πετοσφαιρική Ομόνοια είχε κατακτήσει το κύπελλο και την κούπα σήκωσε ο Πάνος. Μέσα στην παραζάλη της επιτυχίας, είχε τα κότσια να τα χώσει και σ’ αυτόν ακόμη τον πρόεδρο της ομάδας του. Τον Μιλτιάδη Νεοφύτου! Τότε, ο μάστρε Μιλτής ήταν πανίσχυρος. Κανένας δεν τολμούσε να πει το παραμικρό. Είχε ξοδέψει τ’ άντερά του για παικταράδες (Μιχάλης Κωνσταντίνου, Οκκάς, Αλωνεύτης, Δημήτρης Χριστοφή, Αγκίρε, Νικολέσκου, Ζλόγκαρ, Ηλίας Χαραλάμπους και πάει λέγοντας) κι όλοι έπιναν νερό στ’ όνομά του.
«Αν και δεν είχαμε την υποστήριξη της νέας διοίκησης, παλέψαμε και τα καταφέραμε. Ελπίζω ο κ. Μιλτιάδης Νεοφύτου από την επόμενη χρονιά να βοηθήσει και τα υπόλοιπα τμήματα της Ομόνοιας και όχι μόνο το ποδόσφαιρο», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων στην κάμερα και κάποιοι διοικούντες των πρασίνων είχαν χάσει το χρώμα τους. Δεν είχαν συνηθίσει ν’ ακούνε αλήθειες. Ο Πάνος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άκουσα να κάνει κριτική στον Μιλτιάδη Νεοφύτου. Όλοι οι υπόλοιποι ακολούθησαν…
Και κάτι άλλο άξιο αναφοράς. Η ανακοίνωση της Ομόνοιας ότι θα τιμήσει τον Πάνο Ηρακλέους έκανε τον γύρο της και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι αντίπαλοί του μέσα στα γήπεδα, όλα αυτά τα χρόνια έσπευσαν να την επικροτήσουν. Είναι κι αυτό ένα μεγάλο παράσημο γι’ αυτόν τον μεγάλο αθλητή και άνθρωπο.
Από το 2009 έλεγε ότι θα σταματήσει το βόλεϊ. Τώρα είναι οριστικό. Το είχε αναγγείλει, άλλωστε, από τις 25 Απριλίου 2014 με μία ανάρτηση στο twitter. Μία φωτογραφία αγκαλιά με την κόρη του και σχόλιο «Time to go…». Τώρα θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει ακόμη περισσότερο τις οικογενειακές στιγμές με τη σύζυγό του, Γεωργία, την κορούλα του, Ελένη και τον γιο του, τον Θεόδωρο. Καλά να περνάς, ρε φίλε…
ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ/Sentragoal
