Τασσόμαστε ξεκάθαρα ΚΑΤΑ του “No Politica”
- Δημοσιεύθηκε: 09/04/2014
To φαινόμενο του No Politica παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στα γήπεδα του κόσμου και τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να πλασαριστεί με τρόπο και στα κυπριακά γήπεδα.
Με τον όρο No Politca στο ποδόσφαιρο, οι διάφοροι σύνδεσμοι και οπαδοί προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα πως πάνω από όλα είναι η ομάδα, πάνω από όλα είναι τα χρώματα μας. Έξω τα πολιτικά από το ποδόσφαιρο. Μια πιασάρικη προσέγγιση ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό όπου κυβερνήσεις και κόμματα ευθύνονται για την οικονομική εξαθλίωση και την τεράστια ανεργία που πλήττει τη χώρα μας. Μια προσέγγιση που κρύβεται πίσω από τους λάθους χειρισμούς και την απογοήτευση που έφερε η πολιτική ζωή του τόπου στους πολίτες αυτής της χώρας.
Η διαφθορά στη πολιτική, το ρουσφέτι, και το μέσο, στη Κύπρο ξεκινά από το σε πιο σχολείο θα φοιτήσει το παιδί σου μέχρι σε ποιο στρατόπεδο θα εκτίσει την θητεία του και παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν θα έρθει η ώρα να πιάσουμε μια δουλειά.
Αυτή μας όμως η απογοήτευση δεν πρέπει να μας οδηγεί σε λάθος μονοπάτια, σε μονοπάτια της αδράνειας της αποχαύνωσης και της αποξένωσης από τις πολιτικές αποφάσεις και τα κοινωνικά δρώμενα. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να αφοπλιζόμαστε μόνοι μας και να τους αφήνουμε το δρόμο ελεύθερο για τα όποια σχέδια τους. Τα σχέδια που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Το No Politica δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πρόσφορο έδαφος για να περάσουν με το πέρασμα των χρόνων οι ακροδεξιές ρατσιστικές πεποιθήσεις στις κερκίδες των ομάδων.
Τολμούμε να πούμε πως το “No Poltica” στις κερκίδες είναι απλώς ένα άλλος τίτλος για το ΟΧΙ στους οργανωμένους αριστερούς-αντιφασίστες στις κερκίδες. Γιατί μόνο τα οργανωμένα αριστερά-αντιφασιστικά σύνολα αντιδρούν κατά καιρούς και παίρνουν ξεκάθαρη θέση για τα κοινωνικά δρώμενα και τους διάφορους νέους νόμους που πλασάρονται στο ποδόσφαιρο μας.
Είναι μια προσπάθεια φίμωσης και εξόντωσης αυτών των οργανωμένων οπαδών και τη δημιουργία του νέου – οπαδού- πελάτη της ομάδας χωρίς άποψη και προπάντων χωρίς αντίδραση.
Αλήθεια τι σημαίνει No Politica;
Εμένα δεν με νοιάζει τίποτε εγώ τους γράφω όλους στα αρχίδια μου αυτούς τους πολιτικούς και θέλω μόνο να πηγαίνω να βλέπω την ομάδα μου. Καταλαβαίνετε πόσο κοντόφθαλμη και απατηλή είναι αυτή η άποψη? Τι σημαίνει θες να πηγαίνεις να βλέπεις μόνο την ομάδα σου?
Δηλαδή δεν σε νοιάζει αν πληρώνεις 30 ευρώ το εισιτήριο για να δεις ένα αγώνα πρωταθλήματος ή 50 ευρώ για ένα τελικό κυπέλου.
Δεν σε νοιάζει αν δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα με μισθό 650 ευρώ φτάνει το Σάββατο να πηγαίνεις να βλέπεις την ομάδα σου?
Δεν σε νοιάζει αν δεν μπορείς αν αποκτήσεις ένα σπίτι να αρχίσεις μια οικογένεια γιατί θέλεις 300 χιλιάδες ευρώ, φτάνει να πηγαίνεις το Σαββατοκύριακο να βλέπεις την ομάδα σου?
Δεν μας νοιάζει αν μερικοί θέλουν να μας εντάξουν στο ΝαΤο και να στέλνουν εμάς τα αδέρφια μας τα μελλοντικά παιδιά μας να πηγαίνουν να πολεμάνε για τα συμφέροντα και τα πετρέλαια τους στην άλλη άκρη του πλανήτη φτάνει η ομαδάρα να βάζει 5 γκολ σε κάθε αγώνα? Αλήθεια από πού θα βλέπεις την ομάδα ? Από live link στο Al Jazeera ?
Δεν μας νοιάζει που οι παππούδες μας και οι πατεράδες μας αν δεν έχουν καλή ασφαλιστική κάλυψη μπορεί αν αφεθούν να πεθάνουν σε κάποια λίστα αναμονής για εγχείρηση ενός κρατικού γενικού νοσοκομείου φτάνει η ομάδα να κάνει καλή πορεία στην Ευρώπη?
Κοιτάξτε λίγο η κηδεία να μην είναι Κυριακή γιατί θα πάμε γήπεδο….
Δεν μας νοιάζει αν μας βάζουν να βγάζουμε ταυτότητες να φακελωνόμαστε να μας φωτογραφίζουν με δεκάδες κάμερες στο γήπεδο, να μας καθορίζουν τι συνθήματα να λέμε, να μας καθορίζουν που θα καθόμαστε, γιατί το να στεκόμαστε όπου να ’σαι θα μας το καταργήσουν, φτάνει βέβαια η ομάδα να πάρει το κύπελλο?
Δεν μας νοιάζει αν ο δίπλα μας στη κερκίδα είναι ένας μαχαιροβγάλτης ακροδεξιός που τις νύχτες κυνηγάει μετανάστες φτάνει να φωνάζει το ίδιο σύνθημα μαζί μας?
Δεν μας νοιάζει αν ο δίπλα μας φωνάζει “ου ου ου” στους μαύρους ποδοσφαιριστές της κάθε ομάδας φτάνει να φωνάζει γκολ την ώρα που φωνάζουμε και εμείς?
Για αυτό λοιπόν λέμε. To No politica είναι απλώς το παραπέτασμα καπνού για να εμποδίζουν τα όποια οργανωμένα σύνολα απέμειναν που αντιδρούν στις πολιτικές αποφάσεις και μέτρα που λαμβάνουν στη πλάτη αυτού του λαού.
Θα μας πείτε λίγο δύσκολο να πιστέψετε ότι είναι μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου αυτό το θέμα. Μπορεί και να μην είναι. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο όμως. Είτε προσπαθούν να μας αφοπλίσουν είτε αφοπλιζόμαστε μόνοι μας για χάρη κάποιων χρωμάτων θα είμαστε έρμαια στα συμφέροντα και στις επιβουλές τους. Και μην μας παρεξηγήσετε.
Με το να είμαστε εναντίον του Νο Politica δεν σημαίνει ότι είμαστε υπέρ της κομματικοποίησης του ποδοσφαίρου.
Εμείς θέλουμε τους οργανωμένους συνδέσμους να είναι ενεργοί πολίτες συνειδητοποιημένοι να παίρνουν θέση και να αντιδρούν όταν το σύστημα πάει να τους βάλει χέρι είτε σε μισθούς είτε σε ωράρια εργασίας είτε σε ακριβά εισιτήρια είτε σε φακέλωμα είτε ακόμα και όταν προσπαθεί να τους εμπλέξει σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους για τα συμφέροντα της ολιγαρχίας.
Τώρα αν ο καθένας επιλέγει να κάνει αυτό τον αγώνα του υπό το πρίσμα μιας οργάνωσης νεολαίας κάποιου κόμματος, μιας αυτόνομης παράταξης ή ακόμα και στο γενικό πλαίσιο ενός αντιφασιστικού μετώπου αυτό είναι δικαίωμα του καθενός. Αυτό που δεν γουστάρουμε είναι η απάθεια.
Δεν γουστάρουμε να βλέπουμε τη νεολαία μας να κοροϊδεύει τον εαυτό της λέγοντας «εμένα δεν με νοιάζει τίποτε, μόνο ΟΜΟΝΟΙΑ, και στο σπίτι ο πατέρας να μην έχει δουλειά, ο παππούς να περιμένει να κάνει εξετάσεις στο νοσοκομείο εδώ και 5 μήνες, και η μητέρα να δουλεύει απλήρωτες υπερωρίες σε καμιά υπεραγορά του Σιακόλα και να πληρώνεται με κουπόνια..».
Την επόμενη φορά που θα θέλουμε λεφτά για τα εισιτήρια του αγώνα ας τα αγοράσουμε με κουπόνια τότε… Πρέπει να κατανοήσουμε μερικά πράγματα. Το άρτος και θεάματα ήταν πάντα ένα όπλο για την εξουσία για να κρατά τον λαό απασχολημένο και τυφλωμένο από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Από τα πανάρχαια χρόνια από τις μεγάλες μονομαχίες στο Κολοσσαίο, στις θεαματικές ιπποδρομίες το Βυζαντίου και τη στάση του Νίκα (στάση των πρασίνων) μέχρι και πρόσφατα στην διοργάνωση Ολυμπιακών αγώνων και Eurovision στην Ελλάδα, στη παρουσία σε τελικό Champions League επί καιρό χούντας του Παναθηναϊκού και λοιπά.
Πρέπει να είμαστε οξυδερκής, να κόβει το μυαλό μας και να σπάζουμε αυτά τα καλούπια που προσπαθούν να μας φορέσουν. Δεν σημαίνει πως αγαπάμε την ομάδα λιγότερο. Την αγαπάμε το ίδιο και ακόμα περισσότερο όταν έχουμε κατανοήσει τις πραγματικές πανανθρώπινες αξίες μέσα από τις οποίες δημιουργήθηκε.
Αυτό που λέμε συχνά ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι απλά μια ομάδα είναι ιδέα είναι επανάσταση, ε λοιπόν αυτά πρέπει να κάνουμε πράξη σε καθημερινό επίπεδο. Και το No Politica δεν χωράει στις τάξεις μας.
Η ίδια η ίδρυση μας ήταν μια επαναστατική πράξη μια εναντίωση στο διωγμό των αριστερών αθλητών από τους “και καλά” εθνικόφρονες του αποελ. Αν οι τότε ποδοσφαιριστές μας έλεγαν “δεν βαριέσαι ρε φίλε εγώ είμαι No Politica” το πιο πιθανόν τώρα εμείς να υποστηρίζαμε αποελ να ήμασταν για φραπέ στο ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ και δίπλα μας να ακούμε συζητήσεις από τα μωρά του Ιωνά και του ΕΛΑΜ και εμείς απλά να μην παίρνουμε θέση γιατί είμαστε “”””No Politica””””.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μας έχει ανάγκη απλά να την τρέχουμε σε κάθε γήπεδο και να λατρεύουμε τα χρώματα της. Δεν είναι τα χρώματα το θέμα, είναι ολόκληρη η ιδέα που αντιπροσωπεύουν.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ο πολιτικός μετανάστης που φέραμε μια Κυριακή στο γήπεδο μαζί μας, είναι ο αντιρατσιστικός αγώνας μας, είναι το μποϊκοτάζ του τελικού της ντροπής με τα εισιτήρια των 60 ευρώ και οργανωμένους χωρίς τύμπανα και σημαίες.
Είναι οι διαμαρτυρίες μας για την Τρόικα, είναι τα αντιπολεμικά πανό μας, είναι οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις για τις δολοφονίες που διαπράττουν οι παρακρατικοί νεοναζί, είναι τόσα και τόσα πολλά.
Είναι το μάζεμα των τροφίμων για το δοκιμαζόμενο λαό της Ελλάδας, είναι οι επισκέψεις μας στο ογκολογικό κάθε χρόνο, είναι οι αιμοδοσίες μας, είναι τα είδη πρώτης ανάγκης για τους φυλακισμένους πολιτικούς πρόσφυγες που βρίσκονται στα μπουντρούμια του κυπριακού Αττίλα.
Αυτά λοιπόν είναι η ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αυτά και τίποτε άλλο. Είμαστε περήφανοι που η ΘΥΡΑ 9 έχει δείξει τεράστιο έργο σε αυτό το τομέα. Πολλές φορές ο σύνδεσμος πρωτοστάτησε σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και πήρε ξεκάθαρη θέση για τους διάφορους νόμου που προσπάθησαν κατά καιρούς να μας περάσουν.
Μποϊκοτάζ του τελικού, διαμαρτυρίες για την Τρόικα, και αντιφασιστική αντιρατσιστική δράση είναι από τους πιο χρυσές σελίδες της οργανωμένης μας κερκίδας.
Και πρέπει ο σύνδεσμος μας να παραμένει ενεργό μέλος αυτής της κοινωνίας. Αυτής της κοινωνίας που νοσεί ομολογουμένως που πάει από το κακό στο χειρότερο. Αλλά αν απλά σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και παραδοθούμε και εμείς σε αυτή τη μόδα τότε το μόνο που θα έχουμε πετύχει είναι να αφήσουμε το δρόμο ελεύθερο στα συμφέροντα του κεφαλαίου και των ακροδεξιών που παραμονεύουν.
Ο χώρος μας είναι οι κερκίδες στο γήπεδο, ο τρόπος έκφρασης μας είναι τα πανό και τα συνθήματα μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε με κανένα τρόπο αυτοί οι χώροι να γεμίσουν με οπαδούς – πελάτες – καταναλωτές που το μόνο που θα κάνουν είναι να πηγαίνουν γήπεδο να κάθονται στις θέσεις που θα τους βάζουν οι επιτηρητές και θα σηκώνονται να χειροκροτάνε σε κανένα γκολ.
Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα με όλες μας τις δυνάμεις, δεν είναι υπερβολικό αν πούμε ότι οι οργανωμένοι οπαδοί είναι ίσως το τελευταίο προπύργιο μιας πραγματικά αναβράζουσας και αντιδραστικής νεολαίας, μιας νεολαίας που μεγαλώνει με τις αξίες του fame story, του big brother, της εγωιστικής προσέγγισης και της επανάστασης του facebook και των likes.
Τασσόμαστε ξεκάθαρα εναντίων του “No Politica” και των αυταπατών που κρύβονται πίσω από τον ορισμό του.
