Τι κουβαλάει η ΟΜΟΝΟΙΑ στις πλάτες της

H OMONOIA ανέκαθεν ήταν η λαοφιλέστερη ομάδα του νησιού. Κουβαλάει στις πλάτες της τεράστια βαριά ιστορία μα και μεγάλη κοινωνική και πολιτική υποχρέωση. Διαβάστε ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που μιλά για την ομάδα μας και την επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Η Ομόνοια ως ταξικός φορέας επαναπροσέγγισης μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ

Σε μια πρόσφατη συνεύρεση με Τουρκοκύπριους, η συζήτηση ξεστράτισε κάποια στιγμή και πήγε προς το ποδόσφαιρο ώσπου ένας Τ/κ φίλος ανέφερε το εξής: ‘’Ξέρεις, αν λυθεί κάποια στιγμή το Κυπριακό, η Ομόνοια θα είναι και δική μας ομάδα. Εμείς τέτοια ομάδα δεν έχουμε’’. Ο φίλος δεν αναφερόταν στις αθλητικές επιδόσεις της Ομόνοιας, αλλά στο πολιτικό και κοινωνικό βάρος που φέρει στις πλάτες της.

Το παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τις συνθήκες εμφάνισης και την ιστορία του σωματείου, κάτι που έκανε στο παρελθόν σε ένα γενικότερο πλαίσιο χαρτογράφησης της ιστορίας και της σύνδεσης του Κυπριακού ποδοσφαίρου με την πολιτική. Επίσης δεν θα ασχοληθεί με επιμέρους ζητήματα όπως οι μεταγραφές της ομάδας, αν τα πηγαίνει καλά στο γήπεδο, εάν η διαιτησία είναι δίκαιη κτλ, αλλά θα ασχοληθεί με την ουσία: την ουσία που τροφοδοτεί και ενισχύει την ιδέα της Ομόνοιας, της πολυπληθέστερης ομάδας της εργατικής τάξης της Κύπρου. Την ιδέα της Ομόνοιας σαν ένα μεγάλο ταξικό φορέα επαναπροσέγγισης της τάξης μας, από την διαίρεση που μας επέφεραν αστοί και εθνικόφρονες δια μέσου των χρόνων. Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι επανενωμένοι μέσω ταξικών φορέων και θεσμών, στην προκειμένη περίπτωση μέσω του ποδοσφαίρου και όχι του ΝΑΤΟ, Ε.Ε και των Αμερικανών, μέσω της μεγάλης τους αγάπης, της Ομόνοιας.

Η ιδέα και οι άνθρωποι της Ομόνοιας στο παρελθόν έχουν δείξει πως το πρωτάθλημα σε έναν εμπορευματοποιημένο αθλητισμό δεν είναι αυτοσκοπός. Η φανέλα που λέμε δεν είναι το γεγονός ότι η ομάδα πρέπει πάντα να κερδίζει, και η νίκη σε έναν αθλητικό αγώνα δεν είναι αυτοσκοπός. Ο σκοπός είναι η ευρεία διάδοση του αθλητισμού στις λαϊκές μάζες και η ανάπτυξη αθλητικού πνεύματος και συνεργασίας παράλληλα από τη σωματική άσκηση. Ευκαιρία λοιπόν οι φίλοι και τα κύτταρα της ιδέας και της κοινότητας των Ομονοιατών να δείξουν ότι το σύνθημα «ενάντια στο μοντέρνο ποδόσφαιρο» δηλαδή το ποδόσφαιρο στο οποίο κυριαρχεί η νίκη σαν αυτοσκοπός που οδηγεί στο χρήμα και από το οποίο άθλημα ο κόσμος βγάζει τα νεύρα του αντί να γιορτάζει σε κάθε παιχνίδι ανεξαρτήτου αποτελέσματος, δεν είναι απλά κενολογία αλλά άρρηκτα συνδεδεμένο με την καθημερινή ζωή και πράξη του σωματείου.

Υπενθυμίζουμε πως γεννήθηκε η ομάδα, παραθέτοντας για σκοπούς αντίληψης του κλίματος της εποχής εκείνης δημοσίευμα του τύπου (Νέος Κυπριακός Φύλαξ 26/5/1948): «ΟΞΩ από τα γήπεδα μας. Κάμετε δικά σας και φροντίστε να υποταχθείτε στην Ρωσσικήν Ομοσπονδίαν Ποδοσφαίρου. Εις τα δικά μας γήπεδα θα μπαίνουν μόνον εκείνοι που σκέπτονται ως Ελληνες και όχι εκείνοι που εξυμνούν τους προδότας…..«Το ζήτημα της εκκαθαρίσεως των σωματείων από τους κομμουνιστάς δεν είναι ενδοσωματειακόν. Είναι πολιτικόν ευρύτατης σημασίας. Αποτελεί μέρος του αντικομμουνιστικού αγώνος δηλαδή μέρος του Εθνικού αγώνος. Διότι πρωταρχική προυπόθεσις επιτυχίας του Εθνικού αγώνος είναι η εξαφάνισις του κομμουνισμού» [1].

Όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μας, η γέννηση της Ομόνοιας ήταν μια πολιτική πράξη καθεαυτή. Η ομάδα συνέδεσε το όνομα της με την ψυχαγωγία της εργατικής τάξης, την προώθηση του αθλητισμού στις μάζες, και την ιδέα της τιμιότητας εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.  Η ίδρυση της Ομόνοιας σαν πολιτικό γεγονός λοιπόν, αποτυπώθηκε στο γενετικό υλικό της ομάδας και έχει μείνει στη συλλογική μνήμη του λαού. Είναι μάλιστα αμφίβολο το γεγονός ότι εάν δεν υπήρχαν τα οικονομικά οφέλη για την ενοποίηση του Κυπριακού ποδοσφαίρου πέντε χρόνια αργότερα, το Κυπριακό ποδόσφαιρο θα ενωνόταν[2]. Τα εθνικόφρονα σωματεία είχαν καλύτερες υλικές εγκαταστάσεις λόγω του γεγονότος ότι είχε τον κόσμο της στην εξουσία και ήταν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση, ενώ λόγω της φύσης του αθλήματος και του ερείσματος του στις λαϊκές μάζες, οι αριστερές ομάδες προσέλκυαν περισσότερους φιλάθλους. Τα αριστερά σωματεία με πρώτη την Ομόνοια εντάχθηκαν στις τάξεις της ΚΟΠ με τους όρους και τις προϋποθέσεις της δεξιάς παράταξης, κάτι που όπως τόνισε ο Ανδρέας Παναγιώτου [3], έχει αφήσει πολύ καχύποπτους τους φιλάθλους της Ομόνοιας όσον αφορά την ουδετερότητα των θεσμικών οργάνων, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται και από τον Γαβρηιλίδη που θεωρεί αυτή την καχυποψία βάσιμη, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια [4]. Μάλιστα η ιστορική πορεία της ομάδας δείχνει ότι έχει από τότε κρατήσει ορθό το ανάστημα της σε δύσκολες εποχές γεγονός που φαίνεται να γεμίζει περηφάνια τους απανταχού φιλάθλους και οπαδούς της για την απόφαση να μην υποταχθούν στην φασιστική εθνικόφρον τρομοκρατία της εποχής:

«Έστω και αν ήθελαν να επιβάλουν μια φασιστική προσέγγιση στον κυπριακό αθλητισμό, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, τελικά κατάφεραν να δημιουργήσουν, άθελα τους, όχι μόνο τους αθλητικούς ανταγωνιστές τους (που τους ξεπέρασαν κιόλας), αλλά κυρίως μια διαφορετική αντίληψη για τον αθλητισμό. Μια αντίληψη που εδράζεται στη μαζικότητα, την προοδευτικότητα, τη συναδέλφωση και την αλληλεγγύη. Το 1948 ήταν μια χρονιά κυοφορίας που κατέληξε στη γέννα των αριστερών προοδευτικών σωματείων της Κύπρου που άλλαξαν τον ρουν της αθλητικής ιστορίας της χώρας μας. Τιμή στο ένδοξο 1948 και στους πρωτεργάτες!» [5]

Οι συνεχείς αποφάσεις των φίλων της Ομόνοιας ενάντια στην κατάλυση του σωματείου και την αναγωγή της ομάδας σε εταιρία εν μέσω μάλιστα οικονομικών προβλημάτων, δείχνει πως οι Ομονοιάτες και οι Ομονοιάτισσες συνεχίζουν ακόμη να αγωνίζονται για την γενεσιουργό ιδέα αυτής της ομάδας, το λαϊκό σωματείο. Το γεγονός ότι μέσα στην οικονομική κρίση, με τον κόσμο της Ομόνοιας να είναι στην πλειοψηφία στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας και να ενισχύουν με σημαντικά χρηματικά ποσά την ομάδα για να καλύψει τις ανάγκες της και να μην οδηγηθεί στο ξεπούλημα, δείχνει αν μη τι άλλο έναν οργανισμό ο οποίος είναι εμπλουτισμένος με αξίες και ιδανικά της εργατικής τάξης, του αγώνα, της τιμιότητας και της αγωνιστικότητας να παραμείνει όρθια αυτή η ομάδα χωρίς ξεπούλημα.

Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ:

Η Ομόνοια ως ταξικός φορέας επαναπροσέγγισης μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ