Πρωτόγνωρο συναίσθημα για τους λαστιχάριες

Όταν μια ομάδα έχει οπαδούς που πανηγυρίζουν τρόπαια στα χαρτιά, όταν οπαδοί αυτής της ομάδας πανηγυρίζουν για κερδισμένο πέναλτι σε μαρκάρισμα εκτός περιοχής, είναι σίγουρα πρωτόγνωρο το συναίσθημα να μην τους δίνεται πέναλτι σε καθαρή παράβαση, έστω και αυστηρό.

Αναφερόμαστε βεβαίως στο σημερινό πέναλτι που δικαιούταν το αποελ. Ναι ήταν πέναλτι η φάση στο 73. Μπορεί η μπαλιά να άλλαξε παίκτη, όμως ο Σκαραμοτσίνο πάει σωστά μεν, απρόσεχτα δε, και παίρνει τα πόδια του αντιπάλου του.

Λέμε πως ήταν πέναλτι, αλλά προσοχή. Δεν είναι η πρώτη φορά που δεν δίνεται κάποιο πέναλτι παρόμοιο. Και όταν μιλάμε για τον σημερινό μας αντίπαλο, τα παραδείγματα που μας έρχονται στο μυαλό μας βάζουν ιδέες για να γράψουμε τόμο.

Αν για παράδειγμα ο κύριος Νικολαϊδης ήθελε να εξαντλήσει σήμερα την αυστηρότητα του, όπως έκανε σε κάθε μαρκάρισμα στο παιχνίδι υπέρ του παραρτήματος, θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και στο χέρι λαστιχάρη στο πρώτο ημίχρονο και να δώσει το πέναλτι στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Μπορούσε επίσης να στήσει στην γραμμή της περιοχής και την ΟΜΟΝΟΙΑ στις 2-3 φάσεις που το δικαιούταν, έχοντας στο παιχνίδι σπεσιαλίστες στις εκτελέσεις φάουλ. Έχουμε την εντύπωση πως πέραν από αυτή τη φάση στο 73′ για άλλο ένα αιώνιο ντέρμπι πρέπει να κάνουμε αίτηση για να έχουμε ίση αντιμετώπιση από την διαιτησία.

Και φτάνοντας στο τέλος της παρατήρησης μας, ειλικρινά, μα το θεό θέλουμε πολύ να δούμε τις φάτσες σας ρε βρομισμένα όταν ο φακός για μια φορά στην ιστορία σας δικαιώνει. Μα το θεό αυτή τη μούρη θέλουμε πολύ να την δούμε. Γ@μημένοι!! Μακάρι να νιώσετε έστω και στο απειροελάχιστο το αίσθημα της αδικίας που νιώθουμε από την μαύρη ημέρα που μπήκαμε στο πρωτάθλημα σας.. Αλλά σας γ@μήσαμε 66 χρόνια τώρα και η ιστορία είναι εκεί και σας ΚΑΦΚΕΙ!!