Μια από τα ίδια


Μια από τα ίδια και σήμερα η ΟΜΟΝΟΙΑ που αγνοεί τη νίκη στο Τσιρειο. Από τα πρώτα 5 λεπτά βρεθήκαμε να κυνηγάμε το σκορ αφού ο Άρης σκόραρε με κεφαλιά από τη μικρή περιοχή. Νευρικότητα κακή κυκλοφορία και έλλειψη συγκέντρωσης στο τελείωμα τον φάσεων ακολούθησαν μέχρι το τέλος του ημιχρόνου. Στο δεύτερο ημίχρονο κρατήσαμε περισσότερο την μπάλα φτιάξαμε ευκαιρίες αλλά πάλι δεν καταφέραμε να ισοφαρίσουμε τον ματς. Χρειάστηκε μια προσωπική ενέργεια του Σκέμπρι για να καταφέρουμε να σκοράρουμε με τον Ρούπιο που ακολούθησε την φάση. Συνεχίσαμε την πίεση αλλά δεν είχαμε τίποτε άλλο παρά μια φλύαρη υπεροχή. Ο Άρης μάλιστα συνέχιζε να βγαίνει σε επικίνδυνες αντεπιθέσεις μέχρι και το τελευταίο λεπτό και μόλις που γλιτώσαμε την ήττα με τις σωτήριες επεμβάσεις του Μορέιρα.

Τι να πούμε. Με ένα Γκικίεβιτς να μην μπορεί να σκοράρει από δύο μέτρα με κεφαλιά, ένα Εφραίμ να κάνει 4 σουτ με το πόδι του και όλα να βγαίνουν ψηλά πάνω από τα δοκάρια, ένα Σερτζίνιο που θυμήθηκε πως βρίσκεται στον αγώνα και αυτό αμυδρά μετά το 75’, ένα Φερναντές να εκτελεί φάουλ σαν παιδί του δημοτικού όπου ο Πάνος απόκρουσε χωρίς καν να κινηθεί από τη θέση του, ένα Χάρη πολύ πίσω και αναγκαστικά περάσαμε στη λύση…Θερβέρα. Αυτή είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ. Που παίρνει ισοπαλίες από τον Άρη.

Περιμένουμε να δούμε πως θα βγούμε από αυτό το αγωνιστικό αδιέξοδο αλλά δεν μπορούμε να πιαστούμε από κάπου. Η κατηφόρα συνεχίζεται και ο λαός της ομάδας δείχνει πιο απογοητευμένος από ποτέ.