Hoolifan: Να μας καταλάβουν

Δημοσιεύθηκε: 12/12/2013

Πράσινε λαέ μεγάλε και μοναδικέ. Τεράστιε αχαλίνωτε ακούραστε λαέ!

Τι μου κάνετε μωράκια μου! Όλα καλά? Πως παν τα χάπια? Αντέχουμε? Σπαστε μας cold and flu να σνιφάρουμε και δεν μας πιάνει τίποτε λαλώ σας!

Δκιαολοεφτομάδα μίσχιμου. Γ@μώ τον αδκιασερό που το σκέφτηκε.

Βάρμας γιέ μου πιντωμένο το ματς μετά που ετελειώσαμε με τον Ερμή να ποσπαζούμαστε. Μια μέρα διαφορά να κάμουμε τα παρτούθκια μας και πάλε γήπεδο. Όποιος βαρκέται να μείνει τζιαμέ θέμας με σπίτι με τίποτε.

Να κάτσουμε τωρά μια εβδομάδα να καρτερούμε το ντέρμπι. Γ@μώτο. Να μπου να κάμνουμε?. Άτε άνοιξε μιαν να το συζητήσουμε, κλείσε μιαν να το ξανασυζητήσουμε και να γελάσουμεν.

Προπώληση εισιτηρίων μίσχιμου. Σύρτε τα που αεροπλάνο πάνω που την Μεσόγειο, μπορεί να έσχει παραπάνω chance να πιάσουμε κανένα, με έτσι κόσμο πελλόν!

Ε μα.. Επήαν τζιαμέ πόξω που την μπουτίκ που τες 8 την νύχτα την προηγούμενη. Σάκκους, μαγκάλια, λουκάνικα, ζιβανία, ελιές τσακιστές. Εν για εισιτήρια που επήαν όξα για τζινίη??

Εν τζαιν άρρωστος τούτος ο λαός εν κάτι άλλο. Φωνάζετε μας τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΕΖΟΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

Τα άλλα στην ΟΜΟΝΟΙΑ στην Ελλάδα εν περιπαίξιμο. Ενεσούες στις πλατείες και πελλάρες. Ευκολάκι. Για…… να σε δω να αντέχεις σύνδρομο στέρησης ντέρμπι ΟMONOIA – αποερλ !!

Ναι νομίζετε αστειεύκω. Πρεζάκια λαλώ σας, ζόμπι. Ρε ο δίπλα μου στην σειρά τζιαμέ στην μπουτίκ ξέρετε τι μου είπε? Συγνώμη, φιλαράκι μήπως σου περισσεύει κανένα ευρώ?

Πάντως η φράση που δεν θα πει ποτέ λαστιχάρης στο orangeshop καθώς πάει για να πάρει το εισιτήριο του είναι « Τι εννοείς ελείψαν? Τι εννοείς εν έσχει»

Παραδεχτείτε το. Η δίψα σας για εισιτήριο είναι κάτι σαν « Χμ, κουράστηκα να σου διαβάζω κοσμοπόλιταν ρε φιλενάδα ας πιώ ένα ποτήρι evian να ξεδιψάσω». Ενώ η δίψα η δική μας είναι κάτι σαν « τρία μερόνυχτα περπάτημα στους λόφους της Σαχάρας με δεκαπέντε κιλά σακίδιο, έβρετε νερό να πιούμε να μεν σφάξουμε κανέναν να πιούμε το αίμα του»

Η δίψα η δική σας λαστιχάρικα μου κάτι σαν « Χμ…μου έκατσε λίγο πικρό το χαβιάρι ας το ξεπλύνω με λίγο νερό από τις Γαλλικές Άλπεις». Εμείς διψάμε λες και φάγαμε δέκα κιλά ρέγγα !!!

Με πιάνεις λαστιχάρικο? Ωραία. Λίγο πιο κάτω τώρα.

Άτε και πισκάλα το ψυγειούι του νερού του κώλου σου.

Που λέτε εγύρισε μου ρε κοπέλια εν μπορώ να συγκεντρωθώ όλη μέρα σκέφτομαι τους. Παίζει να είμαι ερωτευμένος μαζί τους σοβαρά. Παραδέχομαι το. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Αγαπώ σας ρε πελλά!

Δεν μπορώ να φάω με την ησυχία μου επαρανόησα. Θωρώ τους με στο πιάτο μου. Βλέπω τη φάτσα του Χατζηλιασή μες στο πουρέ μου, τρώω φέττα και σκέφτομαι αν είναι Δω-Δωνης, τρώω μανιτάρια σκέφτομαι τα διοικητικά τους, τρώω καρότα σκέφτομαι τα οπαδικά τους. EΛΕΟΣ

Προχτές άνοιξα το ερμαράκι και είδα τον Σχοίζα στο Calpol ! Αρρωστημένες καταστάσεις !!

Άσε που προχτές σάννα και είδα τον Νεκτάριο σε μια περίεργη τσόντα. Νομίζω όμως τούτο έννε που τις παρενέργειες, αληθεύει.

Είπα σας? Το απόλυτο δίλημμα των ημερών. Να βλέπω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να μεν ξέρω αν θέλω να τους δω πουκάτω ή να τους δώ να κάθουνται πουπάνω!! μεχ μεχ

Απορία ρε κοπέλια. Ο Μπίδης τελικά εν πρέσβης του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού…..….όξα της Γαλλίας??? O mon cheri Κωστουρή μουστακαλή.

Μεν φοάστε ρε λαστιχάρικα. Είπε ότι θα βάψει το μουστάτζι έντονο πορτοκαλί στο ντέρμπι για να δείξει το πάθος του……. στον εξπρεσιονισμό. Ο Γάλλος ζωγράφος ρε παιδί μου!

Άσχετο αλλά μήπως επήρε πολύ κυριολεκτικά τη φράση… ”ζωγραφίζει στο γήπεδο”??? ΜΟΥΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ. Ενόμισε το μουστάτζι εν να τον βοηθήσει? Ακούετε ότι φέρει και την παλέτα του τη Δευτέρα! Μεν φοάσε ρε Μπίδη φέρνουμε τζε εμείς τα παλέττα μας που τα χτίσματα να σου τα σπάσουμε πας τη ρασχη.

Εμένα εν με πείθει πάντως. Τούτη ούλλη η φάση με το μουστάτζι εν σχέδιο για να κάμει τους παίχτες μας να φυρτούν που το γέλιο και να μεν μπορούν να παίξουν.

Αμ ο άλλος ο καημένος. Έσπασε δυο γραμμές πόξω στο τραπέζι του κήπου του και επήεν δκυο λεπτά μέσα…… τζαι ώσπου να φκει έξω εσχιόνισε! Α χαχαχαχαχα κάτσε ρούφα το ούλλο κοντέ που δαμέ ως τη Κακοπετριά !

Ανυπομονώ πάντως. Μετά από τα όφσαιντ (τρία μέτρα καλυμμένα, χαπέσχιη thanks), τις κεφαλιές ( α σόρρυ ενόμισα εν σχέρι πάρε όμως μια κόκκινη μιας τζε έφκαλα την) και τις γραμμές που μεγαλώνουν (πάστορα Μαντούκα θαυμαστά τα έργα σου) νομίζω την Δευτέρα θα γίνουμε μάρτυρες ακόμα πιο τρελών λαστιχάρικων κανονισμών.

Μπορεί να δούμε και τέρμα τρίποντο. Έτσι όπως τον κόφκω τον Σχέρινταν πρέπει να είναι και καλός στις βολές!

Κάποιος να πιάσει τον Πλατινί τηλέφωνο να του πει να δει το ματς, που ξέρει μπορεί να του αρέσει καμιά που τούτες τες εξεζητημένες ιδέες και να την εφαρμόσει!

Προσφέρει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο το αποελίν !

Ακούσετε που θέλει να κάμει κανονισμό ο Μισιέλ άμαν τρώεις κίτρινη να κάθεσαι πάγκο για δέκα λεπτά.

Κατίσχη μας. Αν περάσει έτσι κανονισμός βλέπω τον πάγκο μας να πιάνει την μισή Δυτική στο μάκρος για να τους χωρεί να κάθονται.

Οι διαιτητές μας εν να κάμνουν τους ταχυδακτυλουργούς. Ολάν εν να μας σύρνουν τες κάρτες με τέτοια ταχύτητα όπως το φάντη πίκκα που φέφκει που τα μανίτζια τους. Ε πάντως λαγούς εν θα δυσκολευτούν να φκάλουν που το καπέλο, εν να γεμάτες τρεις κερκίδες αύριο τη Δευτέρα.

Δηλώσεις έκανε και ο Μορέιρα. « Είμαι περήφανος που μπορεί να βοηθήσω και εγώ το αποελ να συνεχίσει αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ. Εύχομαι όλα να πάνε καλά και να αποβληθώ και εγώ με τη σειρά μου για το καλό του αποελ και του κυπριακού ποδοσφαίρου»

Έτσι επειδή φτάνουμε στο τέλος να προσπαθήσω να σοβαρευτώ γιατί ξέρω πολύ καλά πως κάποιοι άνθρωποι πραγματικά δεν μπορούν να κοιμηθούν αυτές τις μέρες.

Ακόμα και εμείς που προσπαθούμε να σας κάνουμε να γελάσετε λίγο, βαθιά μέσα μας να ξέρετε πως η καρδιά μας κτυπά σαν τη δική σας. Δεν αλλάξαμε και ούτε και πρόκειται, μπορεί οι συνθήκες να μας ανάγκασαν να συμβιβαστούμε, να ηρεμήσουμε, μα αλήθεια πως ημερεύει μια καρδιά που έχει ένα λύκο μέσα. Μπορεί τώρα τα “πρέπει” να νίκησαν τα “θέλω”, μα τα « Γάμησε τα όλα » ετοιμάζουν την επανάσταση. Για σας λοιπόν αδέρφια. Σας ευχαριστώ που με αναγκάσατε να γράψω. Για σας που επιμένετε να ρίχνετε κούτσουρα σε μια φωτιά που πάει να σβήσει, για σας που ξυπνάτε πυρκαγιά…

Έχω να προτείνω κάτι. Την επόμενη φορά ας πάρουν ένα ρεπό οι παίκτες μας από τη προπόνηση, ας χάσουν λίγη εξάσκηση από την τακτική ας στερηθούν την γνώση κάποιας ντρίπλας ή συστήματος.

Ας έρθουν μια βόλτα από τη μπουτίκ το βράδυ, μια μέρα πριν κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια . Να δούνε το λαό τους που ξενυχτά στη παγωνιά για να πάρει το χαρτί. Να δουν τα μάτια μας τα ταλαιπωρημένα από τη κούραση που όμως θα γεμίσουν χαρά μόλις τους αντικρύσουν. Να αγγίξουν τα χέρια μας τα σκισμένα από το κρύο, που όμως ακόμη κάνουν τις πιο θερμές χειραψίες. Να τους φιλέψουμε κρασί, να τους δώσουμε να φάνε κάτι από το φτωχικό τραπέζι μας. Να σηκωθούμε, να τους δώσουμε την καρέκλα μας να καθίσουν πιο κοντά στη φωτιά, έστω και αν τα μπουφάν τους δεν έχουν τρύπες σαν τα δικά μας. Να σταθούμε γύρω τους με το χαμόγελο στα χείλη, σαν τα παιδιά σε κατασκήνωση. Να μας πούνε για τις οικογένειες, τις πόλεις και τις γειτονιές τους. Να τους δείξουμε τις δικές μας, τις πολυκατοικίες και τις αλάνες που μεγαλώσαμε εμείς. Να μας μιλήσουν και να μας ακούσουν.

Προπάντων να μας ακούσουν.Να γελάσουμε μαζί, να πούμε ιστορίες παλιές, να θυμηθούμε, να μείνουμε σιωπηλοί για λίγο. Να θυμηθούμε. Να τους πούμε για τα παιδικά μας όνειρα, που πιάσαμε τριάντα και ακόμα τα βλέπουμε τις νύχτες, για τα μεγάλα μας θέλω που μένουν ανεκπλήρωτα περιμένοντας τους σωτήρες να φανούν. Να μας καταλάβουν.

Μπορούν να μας καταλάβουν? Να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί μας, μια ασήμαντη απλή φωτογραφία μες τις πολλές που μπορεί αργότερα να ξεχάσουν, που όμως εμείς θα δείχνουμε περήφανα στα παιδιά μας μετά από χρόνια σαν μεγαλώσουν. Που θα τους λέμε για εκείνη τη βραδιά που γνωρίσαμε τους μεγάλους παίχτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Και σαν έρθει η ώρα για να φύγουν, να τους καληνυχτίσουμε όλους ένα προς ένα, να τους σφίξουμε το χέρι, να τους χτυπήσουμε φιλικά στον ώμο. Να τους ευχαριστήσουμε και να τους πούμε « Να πάτε στο καλό».

Εμείς όμως θα μείνουμε. Έχουμε ακόμα ώρες. Και χωρίς άλλη κουβέντα να πούμε ή να πουν, να μας καταλάβουν. Να μας δούνε στα μάτια και να καταλάβουν….

Μπορούν να μας καταλάβουν? Να το αποδείξουν.

Y.Γ Εκεί που όλοι σταματάν να προχωράς, περήφανα αλήτικα σαν πρώτα.