Άλλο τότε, άλλο τώρα
- Δημοσιεύθηκε: 09/04/2013
Όταν η ομάδα μας πριν από λίγα χρόνια είχε 15 εκ. μπάτζετ και δεν έπαιρνε το αναμενόμενο αποτέλεσμα της νίκης, ακόμα και στα ντέρμπι, κάποιοι δημοσιογράφοι το κάνανε μέγα θέμα επικρίνοντας τις λάθος μας επενδύσεις, τον χαμηλού επιπέδου προπονητή μας και ότι άλλος τους ενορχήστρωνε ο χοράρχης της παπαγαλίστικης αυτής χορωδίας.
Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς μας έλεγαν πως δεν φτιάχνεται ομάδα με το χρήμα, ότι ο προπονητής είναι το παν και κατηγορούσανε αυτούς που ξόδευαν υπέρογκα ποσά για μεταγραφές, παίκτες και προπονητές.
Τώρα που η ομάδα τους έχασε 3-0 από ένα αντίπαλο που έχει το μισό μπάτζετ τους και που οι οικονομικές συνθήκες σήμερα είναι πολύ διαφορετικές εννοείται δεν ακούσαμε να πούνε κάτι και να μας κάνουνε ανάλυση προπονητών και τον ποσών που ξοδευτήκανε.
Ένα άλλο κτυπητό σημείο είναι ότι αυτοί τις νίκες τις κάνανε με τη διαιτησία, ενώ εμείς χθες τους κάναμε να μη ξέρουμε που να κρυφτούνε στο γήπεδο με το πάθος μας και το τσαμπουκά μας.
Η στρατιά του “στρατηγού” (ας γελάσουμε) έμοιαζε με πανικόβλητη διμοιρία που έτρεχε δεξιά και αριστερά για να δικαιολογήσει το λόγο που βρέθηκε αντίκρυ μας στο “πεδίο της μάχης”.
Μέσα σε όλα αυτά γνωρίζουμε πολύ καλά, όσο και αν θέλουνε κάποιοι να το κρύψουνε πως το μπάτζετ τους ξεπέρασε τα 13,7 εκατομμύρια και όχι μόνο δεν έχουνε ομάδα, αλλά μπάζουν νερά από παντού.
Το πιο τραγικό όμως είναι ότι μέσα σε όλο το μπουρδέλο που ονομάζουνε ομάδα, οι πιο αξιόπιστες τους λύσεις είναι οι νεαροί των 30κάτι.
Και εις ανώτερα και… μη ξεχάσετε να ΜΗ βγάλετε άρθρο παπαγαλάκια.
