Αυθεντικός: Αθλιότητα χωρίς τέλος(;)
- Δημοσιεύθηκε: 21/12/2012
Το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) στην τσέπη
Αυτός ήταν ο τίτλος άρθρου (Διαβάστε εδώ) το οποίο διαβάσατε πριν ένα μήνα και αυτή την άποψη έχω μέχρι τώρα. Μια άποψη που δεν πρόκειται να αλλάξει όσο βγαίνουν προς τα έξω υποθέσεις σαν εκείνη του Γιαννάκη και του Ιάγο. Μια άποψη που δεν πρόκειται να αλλάξει όσο θα βλέπουμε την ομάδα να βολοδέρνει εξαιτίας των όσων έκαναν ή δεν έκαναν όσοι με άνωθεν εντολή διοικούν την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Το χρέος
Το μεγαλύτερο χρέος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν είναι αυτά τα 25 ή 35 εκατομμύρια ευρώ. Το μεγαλύτερο χρέος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι οι αγύρτες του ποδοσφαίρου που την διοικούν διαχρονικά. Κανένα δάνειο ή χρηματοδότηση δεν πρόκειται σώσει την ποδοσφαιρική ομάδα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όσο αυτή θα διοικείται με διορισμούς αγαπημένων παιδιών ή και απόμαχων φοιτητικών παρατάξεων. Κατά καιρούς αλλάζουν όνομα, αλλάζουν παρουσιαστικό αλλά ο παρωχημένος τρόπος σκέψης παραμένει ο ίδιος. Για αυτό και από το 1990 -όταν και το κυπριακό ποδόσφαιρο πέρασε σε άλλη φάση- η ΟΜΟΝΟΙΑ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.
Δεν παραμυθιάζομαι
Προσωπικά δεν παραμυθιάζομαι πως μερικά ακόμη εκατομμυρία ευρώ θα λυτρώσουν την ΟΜΟΝΟΙΑ . Θα είναι μια θεραπεία μέχρι να πέσει ξανά σε κώμα, για να λυτρωθεί η ομάδα πρέπει να αλλάξουν θεσμοί και διαδικασίες αλλιώς όσα εκατομμυρία ευρώ και να βρεθούν, τα ίδια και χειροτέρα εγκλήματα θα διαπραχθούν εις βάρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από τους γνωστούς άγνωστους και την διαφορετική από καιρού εις καιρόν κουστωδία τους. Ένας άλλος Αγκίρε θα έρθει, ένας άλλος Γιαννάκης, ένας άλλος… ημιμαθής κερδοσκόπος σε ρόλο σερίφη των αποδυτηρίων. Το είπαμε και πριν, κατά καιρούς αλλάζουν όνομα και παρουσιαστικό αλλα ο παρωχημένος τρόπος σκέψης παραμένει ο ίδιος.
Πανάκεια
Για την αρρώστια που κατατρώει την ΟΜΟΝΟΙΑ δεν υπάρχει πανάκεια και ούτε θεωρώ την προσπάθεια εξεύρεσης άμεσης χρηματοδότησης λανθασμένη. Όμως κάπου εδώ δεν μπορώ να παραλείψω τα τρία γράμματα για τα οποία πήρα θέση προ τριών μηνών, ΛΤΔ. Δεν αποτελεί πανάκεια η δημιουργία εταιρείας αλλά είναι ο μόνος τρόπος τη δεδομένη στιγμή να ορθοποδήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ αγωνιστικά και οικονομικά. Μόνο μέσω της εταιρείας θα μπορέσει να απολλαγεί σε μεγάλο βαθμό, αν όχι και εξ’ ολοκλήρου, από τα (διορισμένα) παρωχημένα μυαλά. Και από τη στιγμή που δεν έγινε πρώτα προσπάθεια για σύσταση εταιρείας, τότε ναι η προσπάθεια εξεύρεσης χρηματοδότησης είναι λανθασμένη, γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ αντι να ξεκινήσει καθαρή (όσο αυτό είναι εφικτό) ως ποδοσφαιρική εταιρεία θα φεσωθεί με δάνεια και τόκους πολλών εκατομμυρίων… για να εξακολουθήσει να διοικείται από εκείνους που την έφεραν σε αυτό το σημείο!
Ταμπού
Η άποψη για σύσταση εταιρείας δεν εκφράζει το trifylli.net παρά μόνο τον γράφων. Πολύ θα ήθελα λόγου χάρη να μην είχαμε λογότυπα στη δοξασμένη φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ή να αγωνίζονταν σε αυτή μόνο ποδοσφαιριστές από τις ακαφημίες. Δυστυχώς όμως είναι ανάγκη, όπως ανάγκη θεωρώ -σε αυτή την αθλιότητα στην οποία έχουμε περιέλθει- και την εταιρεία. Η συζήτηση επίσης, ανάμεσα σε οπαδούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για σύσταση εταιρείας αποτελεί ταμπού και καλό είναι να την συνηθίσουν. Όχι γιατί το λέώ εγώ αλλά γιατί οι όποιοι ”έγκριτοι” θα διοικούν την ΟΜΟΝΟΙΑ θα συνεχίσουν να τα κάνουν τόσο σκατά, που αν τώρα η σύσταση εταιρείας είναι ο μοναδικός τρόπος να ορθοποδήσουμε αγωνιστικά και οικονομικά, στο εγγύς μέλλον η εταιρεία θα είναι η μόνη σωτηρία.
Άθλιο τέλος
Δε θα σπαταλήσω χρόνο για να αναφερθώ στο τελος του κόσμου που σύμφωνα με κάποιες προφητείες είναι σήμερα. Πολλοί θεωρούν την σύσταση εταιρείας ως ένα άθλιο τέλος για την ποδοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ η οποία ανήκει στο σωμάτειο. Να θυμήσω όμως τι είχε πει ο Καρλ Μαρξ, τις θεωρίες του οποίου πιθανόν να ασπάζονται όσοι θεωρούν ανάθεμα μια ποδοσφαιρική εταιρεία.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΝΑ ΑΘΛΙΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ
