Green Devil: Η εβδομάδα της αδικίας


Green Devil

Green Devil

Χαιρετώ τα λεύτερα μυαλά του πράσινου πλανήτη, υπηρέτες της μοναδικής Βασίλισσας, της ΟΜΟΝΟΙΑΚΚΑΣ της σιηλλάκκας.

Ανοίξαμε και σήμερα τις πύλες της κολάσεως και οι κραυγές που βγαίνουν είναι πέρα για πέρα αληθινές. Καλώς ήρθατε και επίσημα στα έγκατα της ΓΗΣ με τον Green Devil, ουίσκι? Πούρο..?

Το ότι κάθε φορά σας χαιρετώ με το λεύτερα μυαλά δεν είναι τυχαίο. Δεν είμαστε πρόβατα αδέρφια εμείς, δεν είμαστε προσκυνημένοι και δεν μπορούμε να πούμε πως βλέπουμε από την ίδια οπτική γωνία με τους εχθρούς μας.

Θα αρχίσω με μια μικρή ιστοριούλα σήμερα για να δείτε πως λειτουργούν οι απέναντι.

Μια φορά και ένα καιρό, σε έεεενα μακρινό μέρος του πλανήτη, σε ένα άλλο γαλαξία υπήρχε μία ομάδα που έλεγε ότι αδικείται, ότι ελέγχουν άλλοι το παρασκήνιο, ότι είναι στην απ` έξω, ότι όλοι την πολεμάνε και όλα τα γνωστά που νιώθει κάποιος καταπιεσμένος.

Μέσα σε μία βδομάδα, το λέω και το τονίζω αυτό, η ομάδα(στη χώρα εκείνη πάει 13 μέρες η βδομάδα) που αδικείται πήγε εκτός έδρας και πήρε ένα πεναλτάκι με την Πάφο (μια άλλη φανταστική ομάδα του παραμυθιού μας) επειδή ο παίκτης της νόμισε ότι είχε καθυστέρηση και ζαλίστηκε. Μάλιστα δηλώσεις για το συγκεκριμένο θέμα έγιναν και δεν προωθήθηκαν από τα ΜΜΕ εκείνης της μακρινής χώρας στο υπερπέραν.

Δηλώσεις ασήμαντες, ότι ο Διαιτητής Τράττος (διαιτητής του μυθιστορήματος πάντα) τα είχε πάρει για να στήσει το παιχνίδι. Έτσι και έγινε, στο 0-0 του παιχνιδιού ένα πεναλτάκι στην πρώτη ομάδα, από εκείνα που δίνονται μόνο σε φανταστικές ιστορίες.

Μετά , ξημερώματα της βδομάδας μας και η αντίπαλος της ομάδας για την οποία αναφέρεται το παραμύθι ζητάει τα εισιτήρια της για το παιχνίδι που παίζουν μεταξύ τους. Της λένε ότι το ¼ από αυτά θα πάρει σε μία πρωτοφανή απόφαση αν αναλογιστείτε ότι για 13 χρόνια παρουσίας στο γήπεδο αυτό, πρώτη φορά γίνεται τέτοιο πράγμα.

Η ομάδα που αδικείται από το παρασκήνιο πάντα, όλως τυχαία καταφέρνει για ένα παράδοξο τρόπο να πείσει την αστυνομία και για πρώτη φορά στα ιστορικά να δώσει μόλις 1200 εισιτήρια, σενάριο σκάνδαλο, στην άλλη ομάδα.

Έτσι συνεχίζεται η βδομάδα της αδικίας, βγαίνοντας στα ΜΜΕ (που δεν προωθούν είδηση ενάντια τους ποτέ) και επαναλαμβάνοντας πολλές φορές πως αδικούνται, τα προβατάκια τους το πιστεύουν, και το λένε παντού, ότι δεν είναι μέρος του παρασκηνίου. Μάλιστα ρίχνουν το φταίξιμο στον δηλωμένο δικό τους πρόεδρο της ομοσπονδίας του ποδοσφαίρου που αγωνίζονται. Όλα αυτά σε μία φανταστική χώρα πολύ πολύ μακριά στο υπερπέραν.

Μέσα σε όλη αυτή την οργή της αδικίας, έρχεται ακόμα μία πρωτοφανή απόφαση που μας εκπλήσσει ξανά. Η αδικημένη ομάδα όλως παραδόξως κερδίζει μία βρώμικη μάχη (1η φορά στα ιστορικά της, άντε 2η, δεν το ξανάκανε) και εξαφανίζει διά παντός μία κόκκινη κάρτα.

Μέσα σε αυτή την εβδομάδα αυτής της χώρας, του πλανήτη εκείνου στο υπερπέραν ακούγεται ότι λίγες μέρες πιο πριν, είχαν συνάντηση ο αρχιδι-αιτητής Ολλανδοπιωμένοβααρτ, η ηγεσία της ομάδας της ιστορίας μας και 2 μεγαλομέτοχοι της ομάδας που ανήκουν στην ομοσπονδία της χώρας.

Το κλίμα το ίδιο. Δεν ελέγχουμε εμείς το παρασκήνιο, μας αδικούνε, θέλουνε την εξόντωση μας, δεν θα πεθάνουμε κουφάλες και άλλα τέτοια τρόφιμα στο μυαλουδάκι των προβάτων τους, που φαίνεται να τα αναπαράγουν με μπόλικη ευκολία.

Μετά από όοοολα αυτά έρχεται το παιχνίδι τους και ορίζεται ο αντικειμενικός διαιτητής δηλωμένος με την ομάδα που αδικείται, ο Α. Επειδή όμως τελικά αργούσε να έρθει από το εξωτερικό (σκεφτείτε πόσο πολύ τον θέλανε για να κατεβαίνει από το αεροπλάνο η ώρα 7 και η ώρα 1 να τον θέλανε στο γήπεδο) τον αλλάξανε με τον κύριο Φωνάζετε για την ομάδαν μου διακόφκω το παιχνίδι, που εντελώς τυχαία και αυτός της ίδια ομάδας που αδικείται πάντα.

Προχωρούμε στα μετά του παιχνιδιού, σε αυτή την τρελή τρελή βδομάδα….

Η ιστοσελίδα μας κατέχει φωτογραφίες από όλα τα παιχνίδια των αδικημένων (ναι έχουμε φωτογράφο στο υπερπέραν) που άναψαν φωτοβολίδες, και είναι 7 στο σύνολο. Ο κανονισμός λέει ότι αυτό ισούται με κεκλεισμένων και νοουμένου ότι η ομάδα αδικείται η καμπάνα είναι σίγουρη θα πει κανείς.

Να όμως που η έκπληξη έγινε και πάλι, μετρήσανε μόνο 4 μας είπανε. Άσχετα αν μία άλλη ομάδα πέρσι δεν μπορούσε ούτε να κλάσει στο πρωτάθλημα και να μην το γράψουνε, τώρα χαθήκανε οι φωτοβολίδες. Και άμα λέμε φωτοβολίδες δεν μιλάμε για 3-4.

Και κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία της αδικημένης ομάδας  στον πλανήτη του  Υπερπέραν, σε μία φανταστική μακρινή χώρα κοντά στο πουθενά.

Όλοι οι ρουφιάνοι μαζί… ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Δεν σας κάλεσα όμως στα άβατα για να σας μιλώ μόνο για ρουφιάνους… γι`αυτό ας πάμε και στα δικά μας.

Πρώτον, σήμερα όλοι στο κλειστό !!! Ας τιμήσουμε όπως πρέπει κάποια αδικοχαμένα αδέλφια μας. Κοπιάστε όλοι… κάπου εδώ είναι που ξεχωρίζουν οι ΆΝΘΡΩΠΟΙ με τους ανθρώπους.

Η ομάδα μας νίκησε αλλά από απόδοση μέτρια, πολύ μάλιστα. Παρακαλώ να ακούσουμεν τις καμπανέλλες πριν ππέσουν πάνω μας γιατί είναι επικίνδυνα τα πράγματα !! Έκαμεν με να της γράψω τζαι δίστιχο που τούτα ούλλα που νώθω μέσα μου κάθε φορά:

Μάνα πονούν τα δειλινά, πονούν εις το στραφίν της

Μα θέλει χάθκια η καρθκιά, όπως η γη των νιν της

Επέλλανες μας ρε ΟΜΟΝΟΙΑ, ετάραξες τα κύτταρα του εγκεφάλου μας και κάμνουν οχταράκια. Ευτυχώς που είμαι δηλωμένος αθάνατος, οξά ήταν να με κάψεις τζαι να με καουρτίσεις.

Μικρός μικρός που λέτε λεβέντες ΣΥΝΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ μου,έβλεπα τον φίλο μου τον Ταρζάν να γυρίζει τίτσιρος τζαι να πηδά πας τα δέντρα. Έβλεπα τη Σταχτοπούτα να επιστρέφει τα μεσάνυχτα και να της λύπει και ένα παπούτσι. Εμένα εμπαίναν μου ιδέες….άσχετα τι ελαλούσαν.

Έβλεπα τον μουττάν τον Πινόκιο να μεν μπορεί να πει αλήθκεια, κάτι όπως τους απέναντι. Έβλεπα τον Αλαντίν, τον ήρωα που… στην τελική ήταν κλέφτης. Έβλεπα τον Μπάτμαν να βουρά με 350 χιλιόμετρα μέσα στην πόλη. Έβλεπα την Χιονάτη να τζοιμάται μέσα σε ένα σπίτι με 7 άντρες. Έβλεπα τον Ποπάυ να καπνίζει κάτι άγνωστο και να εν τίγκα στα τατουάζ.

Έφεφκα που τούτα ούλλα και επήεννα στα μηχανούθκια να ξεχαστώ λίο. Και έβλεπα ένα πραματούι να βουρά μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, που πίσω του να παίζει ηλεκτρονική μουσική και όποτε τρώει χαππούθκια να σπριντάρει σαν λαστιχάρης, τον Πάκμαν.

Εγώ πως εθέλατε να φκω δηλαδή μέσα στην κοινωνία σας? Νόρμαλ?

Μεχ μεχ μεχ

Γνωμικό του λαού 1: Και…… εκεί που καθάριζα το δωμάτιο μου….

βρήκα ένα κρεβάτι κάτω από τα ρούχα….  μεχ μεχ μεχ   (αφιερωμένος σε όλες τις γυναίκες)

Γνωμικό του λαού 2: Όποιος είπε ότι ο μεγαλύτερος πόνος είναι αυτός της ψυχής, δεν έχει πατήσει ξυπόλυτος το Lego του παιδιού του στις 3 τα χαράματα!!!

ΥΓ: Το κάρτον ποιού πραμάτου εν κάρτο? Αφού 200ml ένει…  (Green Devil)

Σήμερα έχω σας καθηγητικό και φαχχτορικό βίντεο σαν και εμένα: