Άλλη φάση να πρωταγωνιστείς

Δεν έχουμε σκοπό να ειρωνευτούμε ή να χαρούμε ιδιαίτερα με την απώλεια της Αελ στο παιχνίδι κόντρα στην Ενπ. Άλλωστε το σκηνικό αυτό το έχουμε ζήσει καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα την τελευταία 10ετία.

Ήττες και ισοπαλίες από ομάδες κατά πολύ κατώτερες από την δική μας, πισωγυρίσματα για την υπόθεση τίτλων, απρόσμενες ή άτυχες απώλειες στις πορείες μας για τα τρόπαια.

• Ίσως τώρα οι οπαδοί της πρωταθλήτριας Αελ να καταλάβουν τι πάει να πει να ΠΡΕΠΕΙ να πρωταγωνιστείς ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ και η κάθε σου απώλεια να μετράει στο κόσμο σου διπλά και τριπλά.

• Ίσως μετά από το σημερινό να υπολογίσουν τι αισθανόμαστε εμείς κάθε φορά που η ομάδα αφήνει πίσω της βαθμούς σε τέτοιους αγώνες.

• Προκαλεί άγχος και πίεση στη κερκίδα η ανάγκη για πρωταθλητισμό;

• Αυξάνει το θυμό και τα νεύρα η κάθε απώλεια;

• Πώς είναι να ξέρεις πλέον πως νιώθει ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τα τελευταία χρόνια αλλά είναι ακόμη εκεί σε ποσότητα περισσότερος από κάθε άλλη ομάδα στη Κύπρο παρά τις αποτυχίες;

Αν προσθέσετε ακόμη το βάρος των τίτλων που πανηγυρίσαμε την τελευταία 50ετία σε σχέση με τους 2-3 αντίστοιχα τίτλους της Αελ, θα νιώσετε την διαφορά που υπάρχει στο “βάρος” κάθε αποτυχίας;

Φιλικά.. Τα συμπεράσματα δικά σας..

Δεν ψάχνουμε απαντήσεις, μια απλή εξομολόγηση κάνουμε!!