Βήμα Φιλάθλου: Περί προπώλησης και συμπεριφοράς
- Δημοσιεύθηκε: 17/10/2012
Καλησπερα αδέλφια,
Σήμερα έτυχε μια κατάσταση που θα ήθελα να μοιραστω μαζί σας.
Οπως ολοι ξέρουμε σήμερα ηταν η μέρα προ πώλησης για το Κυριακάτικο παιχνίδι. Πήγα λοιπόν οπως πολλά αλλα αδέλφια στην Green Boutique να πάρω τα εισιτήρια μας (είμαστε μια παρέα των πέντε). Δυστυχώς, στο τσακ δεν πρόλαβα να πάρω εισιτήρια αφού εξαντλήθηκαν πριν φτάσει η σειρά μου.
Κοιτάζοντας στο διαδίκτυο κοίταξα που αλλού θα μπορούσα να προμηθευτω τα μαγικά χαρτάκια, και αποφάσισα να πάω στο Συ. Φι. Λαρνακας. Μαζί με τα πέντε εισιτήρια διαρκείας, έφτασα εκεί κατα τις 1 το μεσημέρι και περίμενα μέχρι τις 6 παρά, που άρχισε η προ πώληση. Εκεί κάποια παιδιά (και μπράβο τους) πήραν την πρωτοβουλία να δώσουν αριθμούς – να μπει μια σειρά για αποφυγή παρεξηγήσεων. (Ετσι έγινε και στο Green Boutique – και πάλι μπράβο σε εκείνα τα παιδιά.)
Πήρα λοιπόν σειρά σαν το νούμερο 1, και οταν ήρθε η ώρα να πάρω τα εισιτήρια ενημερωθηκα πως δεν θα περνά 5 εισιτήρια αλλα 3 για να μπορέσουν να πάρουν ολοι. Απο την στιγμή που είχα τα εισιτήρια δεν το θεώρησα δίκαιο και αντεδρασα (υπόψη στο Green Boutique είχε άτομο που πήρε 30+ εισιτήρια. Ηταν απο τα άτομα που πήγαν απο την προηγούμενη νύχτα και χαλάλι τους).
Οταν εκφραστηκα πως ήμουν απο Λευκωσία μου είπαν πως απαγορεύεται να αγοράσω επειδή τα εισιτήρια ηταν μόνο για κατοίκους Λαρνακας. Περιττό η ‘κύρια’ που έφερε τα εισιτήρια ηταν χωρίς τρόπους και όλο φωνές. Υπήρξαν αρκετές φωνές και μου είπαν να περιμένω για να μου δώσουν αν είναι στο τέλος εισιτήρια, και για οποιοδήποτε παράπονο να πάρω στα γραφεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Στην τέλος φυσικά δεν πήρα τίποτα. Μου πρόσφεραν 1 εισιτήριο και αρνήθηκα (η ολοι η κανένας). Το πρόβλημα μου είναι το εξής: κανένα εισιτήριο διαρκείας δεν γράφει απο ποια επαρχία είμαστε. Ενα όνομα και νούμερο. Ειλικρινά δεν γνώριζα πως τα season μιας άλλης επαρχίας δεν αναγνωρίζονται σε άλλη επαρχία (το γράφει κάπου? Μια ανακοίνωση δεν εχω δει για το θέμα ποτέ). Ποτέ δεν με έχουν ρωτήσει σε ποια επαρχία ανήκει το εισιτήριο μου. Η απογοήτευση μου ηταν πολύ μεγάλη μιας και περίμενα 5 ωρες άδικα, και επειδή η αντιμετώπιση που είχα ηταν οτι χειρότερο. Η ‘κύρια’ ηταν ΑΠΑΙΣΙΑ και ετσι δεν βοήθησε στο να αντίδρασω και πολύ θετικά. Αν και εθελοντρια, είναι αντιπρόσωπος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και οφείλει να εχει τρόπους. Κάποια μαθήματά συμπεριφοράς δεν θα έκαναν κακό.
Σήμερα έμαθα πως τα εισιτήρια διαρκείας κάποιων άλλων έχουν παραπάνω αξία απο τα δικά μας. Σήμερα έμαθα πως τελικά οι οπαδοί μετράνε σε αξία ανάλογα επαρχίας.
Τόσα χρόνια στην κερκίδα, τόσα χρόνια δίπλα στην αγαπουλλα μας δεν σε κάνει αρκετό Ομονοιατη…
Ομονοιατισσα | Βήμα Φιλάθλου | [email protected]