Τι ζητάω στ`αλήθεια?


Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ζητάει να δει μία ομάδα της αρεσκείας του, επιθετική με τσαμπουκά και νεύρο.

Καλά όλα αυτά, αλλά η συνταγή δεν είναι τόσο απλή. Καταλαβαίνουμε ότι το αμυντικό παιχνίδι δεν είναι καθόλου ελκυστικό αλλά διαφυλάττει αποτελέσματα.

Από την άλλη αν δεν πιέσεις δε θα σκοράρεις και αν δεν σκοράρεις ούτε θέαμα υπάρχει αλλά ούτε και οι τρεις βαθμοί.

Ποια είναι η συνταγή τότε?

Γερά πνευμόνια είναι η απάντηση. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αμύνεσαι και επιτίθεσαι με πάρα πολλούς παίκτες. Αν καταφέρεις να κάνεις μία ομάδα που αντέχει να τρέχει, ούτως ώστε να αμύνεται, να επιτίθεται και να πρεσάρει συνεχώς τότε μπορείς να έχεις ένα σύστημα 6-6-5 και άστε τον άλλον να μελετήσει το 4-4-2 ή το 4-3-3.

Πρέπει να καταλάβουν και οι παίκτες μας αλλά και ο προπονητής μας ότι παλιά η ομάδα κέρδιζε επειδή είχε πνευμόνια. Χαρακτηριστικές οι συνεντεύξεις των παλαίμαχων μας σε ντοκιμαντέρ που λένε ότι αντί 3 χιλιόμετρα, έτρεχαν 10. Ο Καιάφας ενώ είχε μόνο δεξί του το δέσανε να μην μπορεί να κλοτσάει και έμαθε να παίζει και με το αριστερό.

Η μπάλα είναι πολύπλοκη και σίγουρα δεν παίζεται με 20 μαραθωνοδρόμους. Από την άλλη όμως για να ξεχωρίσεις από τους άλλους πρέπει να κάνεις το κάτι παραπάνω, είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε ομαδικό. Και το κάτι παραπάνω είναι ο τσαμπουκάς για εξέλιξη των παρόντων στοιχείων του κάθε παίκτη.

Δουλειά όλοι μαζί και εξέλιξη, αυτά είναι τα μυστικά του σύγχρονου ποδοσφαίρου.