Η Premier League ξεκίνησε (Μέρος Ά)
- Δημοσιεύθηκε: 19/08/2012
Ξεκίνησε αυτό το Σαββάτο το Αγγλικό πρωτάθλημα και σας αφήνουμε να μελετήσετε το πληρέστερο αφιέρωμα που έχουμε συλλέξει για εσάς.
Μάντσεστερ Σίτι: Να διατηρήσει τα σκήπτρα της
Μεταγραφές:
Πήρε: Ρόντγουελ (15 εκ.)
Έδωσε: Βάις (1,8 εκ.), Μπριτζ, Κάνιγκχαμ, Χάργκριβς
Τι έκανε πέρυσι: Οι “γαλάζιοι” του Μάντσεστερ κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα έπειτα από 44 χρόνια, αφήνοντας δεύτερη τη μισητή Γιουνάιτεντ με τον δραματικότερο δυνατό τρόπο, αφού το γκολ του Αγκουέρο στην τελευταία φάση του αγώνα της αυλαίας κόντρα στην ΚΠΡ ήταν αυτό που τους έδωσε τον τίτλο. Παρότι η ομάδα του Μαντσίνι πήρε το πρωτάθλημα στη διαφορά των γκολ από την συμπολίτισσα της ήταν εκείνη που το άξιζε περισσότερο, έχοντας την καλύτερη επίθεση και άμυνα στην Πρέμιερ, ενώ κέρδισε και τα δύο ντέρμπι. Στην Ευρώπη πάντως παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενομένου και δεν μπόρεσε να διακριθεί σε Champions League (3η στους ομίλους) και Europa League (αποκλεισμός στους “16”).
Βασικός στόχος της Μάντσεστερ Σίτι φέτος είναι φυσικά η διατήρηση των σκήπτρων στην Αγγλία, ενώ παράλληλα η πρόκριση στα νοκ-άουτ του Champions League θεωρείται ως ο μίνιμουμ στόχος στην Ευρώπη. Μέχρι στιγμής οι “γαλάζιοι” του Μάντσεστερ είναι περιέργως για τα δεδομένα τους ήσυχοι στο μεταγραφικό παζάρι, πιθανότατα περιμένοντας να ξεφορτωθούν μερικά από τα βαριά συμβόλαια παιχτών που δεν υπολογίζονται από την Μαντσίνι (Αντεμπαγιόρ, Σάντα Κρουζ) ώστε να μην ξεφύγουν ακόμα περισσότερο από τα όρια του financial fair play, με τα χρέη της ομάδας την περασμένη σεζόν να ξεπερνούν τα 300 εκ. ευρώ.
Μοιάζει αδύνατο πάντως ο σεϊχης Μανσούρ να μην ξοδέψει και φέτος κάτι παραπάνω από τα 15 εκ. που έδωσε για τον μέσο της Έβερτον Ρόντγουελ, από τη στιγμή μάλιστα που ο Μάντσίνι έχει ζητήσει μεταγραφική ενίσχυση για να διατηρήσει τον τίτλο. Ο Ιταλός ψάχνει μπακ-απ για το κέντρο της άμυνας, αφού πίσω από το δίδυμο Λέσκοτ-Κομπανί δεν υπάρχουν αξιόλογες λύσεις, καθώς και ένα κεντρικό μέσο για να ξεκουράζεται λίγο ο εκπληκτικός (και) πέρυσι Γιάγια Τουρέ.
Δεν αναμένονται αλλαγές στο 4-2-3-1 του Ιταλού, που πάνω σε αυτό έχει χτίσει την ομάδα που κατέκτησε πέρυσι τον τίτλο, η πληθώρα επιθετικών λύσεων (Αγκουέρο, Τέβεζ, Μπαλοτέλι, Τζέκο) ίσως τον οδηγήσει σε ορισμένα ματς να βάλει κάποιον περιφερειακό φορ στην μεσοεπιθετική τριάδα του, κάτι που είδαμε και πέρυσι.
Προπονητής: Ρομπέρτο Μαντσίνι (2009) Η κατάκτηση του περσινού τίτλου τον διατήρησε στον πάγκο των “γαλάζιων” αλλά εμάς ακόμα δεν μας έχει πείσει για τις ικανότητες του, αφού παρότι είχε το καλύτερο υλικό της κατηγορίας κινδύνευσε να χάσει το πρωτάθλημα, όντας σε πολλές γκέλες ο κύριος υπαίτιος. Ελαφρυντικό το ότι έχει καταφέρει να φέρει σχετική ισορροπία σε ένα σύνολο πολλών ιδιόρρυθμων ποδοσφαιριστών, η οποία πάντως αρκετές φορές μέσα στη σεζόν απειλήθηκε.
Συμπέρασμα: Έχοντας πλέον την ψυχολογία της πρωταθλήτριας η Σίτι μπαίνει σαν πρώτο φαβορί στην φετινή κούρσα της Πρέμιερ, και δικαίως αφού το ρόστερ της είναι πλήρες και φέτος αναμένεται ακόμα πιο δεμένο. Ερωτηματικό παραμένει η διαχείριση από τον Μαντσίνι των κρίσεων που θα δημιουργηθούν, αφού με Τέβεζ και Μπαλοτέλι τα αποδυτήρια της και φέτος θα μυρίζουν μπαρούτι. Περιμένουμε πάντως τους “γαλάζιους” να κονταροχτυπηθούν με τη Γιουνάιτεντ για τον τίτλο και να καταλαμβάνουν μια από τις δύο πρώτες θέσεις της Πρέμιερ.
Μάντσεστερ Γιουν.: Επιστροφή στην κορυφή
Μεταγραφές:
Πήρε: Καγκάβα (16 εκ.), Φαν Πέρσι (άγνωστο ακόμα), Πάουελ (7,5 εκ.)
Έδωσε: Παρκ (3,1 εκ.), Κουζτσάκ, Πόγκμπα, Ντε Λαέτ (1,25 εκ.), Τζέιμς (1,25 εκ.), Νόργουντ (500 χιλ.)
Τι έκανε πέρυσι: Ξεκίνησε εκρηκτικά τη σεζόν, παίζοντας εντυπωσιακό ποδόσφαιρο (με κορωνίδα το 8-2 επί της Άρσεναλ) αλλά στη συνέχεια η απόδοση της έπεσε κατακόρυφα, προϊόν και των πάρα πολλών τραυματισμών. Στο Champions League έμεινε έπειτα από πολλά χρόνια εκτός νοκ-άουτ, στο Europa ταπεινώθηκε από την Αθλέτικ Μπιλμπάο, αλλά στο πρωτάθλημα έμεινε μέσα στο κόλπο του τίτλου, καλύπτοντας τη διαφορά από τη Σίτι και παίρνοντας κεφάλι στην κούρσα, για να το χάσει ουσιαστικά μέσα από τα χέρια της τον Απρίλη όταν και απέτυχε να κερδίσει Γουίγκαν και Έβερτον.
Τα μάτια του μεγαλύτερου μάνατζερ στην ιστορία του βρετανικού ποδοσφαίρου, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, έχουν δει πολλά στα 30 και πλέον χρόνια της καριέρας του, αλλά τίποτα ανάλογο του σαδιστικού τρόπου με τον οποίο έχασε το πρωτάθλημα πέρυσι από την Σίτι. Γνωρίζοντας την ανταγωνιστική φύση του σκωτσέζου τεχνικού περιμένουμε φέτος να κάνει το παν για να επανακτήσει τα σκήπτρα από τους “θορυβώδεις” γείτονες του, όπως είχε κάποτε αποκαλέσει την Σίτι.
Οι προσθήκες των Καγκάβα και Φαν Πέρσι προσθέτουν ποιότητα στην μεσοεπιθετική γραμμή των “κόκκινων διαβόλων”, με τον ογκόλιθο της άμυνας Νεμάνια Βινιτς να λογίζεται σαν νέα μεταγραφή αφού ο πολύμηνος τραυματισμός του πέρυσι άφησε γυμνό το κέντρο της άμυνας της Γιουνάιτεντ, ενώ βελτιωμένος αναμένεται ο νεαρός κίπερ Ντε Χέα με ένα χρόνο παραπάνω στις πλάτες του. Αχίλλειος πτέρνα της ομάδας φαίνεται να είναι η θέση του κεντρικού χαφ, όπως επισημαίνουν πολλοί αναλυτές, αφού από τους υπάρχοντες μέσους κανένας πλην του 38χρονου Σκόουλς δεν συνδυάζει μαρκάρισμα αλλά και μοίρασμα της μπάλας. Η έλλειψη ενός τέτοιου παίχτη δεν φαίνεται να απασχολεί τον Σερ Άλεξ, που είδε μάλιστα τον πολύ ελπιδοφόρο μέσο Πόγκμπα να αναχωρεί για τη Γιουβέντους, από τη στιγμή που ξόδεψε αρκετά χρήματα για να ενισχύσει την ομάδα του σε άλλες θέσεις. Αν αυτό αποδειχθεί ένα από τα (λίγα) λάθη της προπονητικής καριέρας του Σερ Άλεξ ή βρεθεί τελικά η λύση εκ των έσω θα το δείξει ο χρόνος…
Με τον Φαν Πέρσι στην εντεκάδα περιμένουμε τον Γουέιν Ρούνεϊ να συνεχίσει να αγωνίζεται στη θέση του περιφερειακού φορ, ένα είδος κρίκου ανάμεσα σε κέντρο και επίθεση, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο ο σκωτσέζος τεχνικός θα καταφέρει να χωρέσει τον Καγκάβα στο πλάνο της ομάδας του. Ο Ιάπωνας είτε θα αγωνιστεί μερικά μέτρα πιο πίσω από ότι συνήθιζε να αγωνίζεται στη Ντόρτμουντ (που πάνω-κάτω είχε το ρόλο του Ρούνεϊ) είτε θα πάει στις πτέρυγες, με τον Βαλένσια να οπισθοχωρεί με τη σειρά του στα μπακ, όπου επίσης η Γιουνάιτεντ από πέρυσι χωλαίνει στη δεξιά πτέρυγα.
Προπονητής: Άλεξ Φέργκιουσον (1986) Οι συστάσεις για τον πιο επιτυχημένο τεχνικό στη Βρετανία είναι περιττές. Η περσινή απώλεια του τίτλου στο τελευταίο δευτερόλεπτο τον πόνεσε και φέτος θα τα δώσει όλα για να επιστρέψει στην κορυφή.
Συμπέρασμα: Περιμένουμε και φέτος την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να διεκδικήσει μέχρι τέλους τον τίτλο, άλλωστε έχει από τη σεζόν 2005/06 να χάσει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα. Ο Σερ Άλεξ δεν είναι άνθρωπος που δέχεται εύκολα την ήττα και έχει αποδείξει την αξία σου σε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. Η Γιουνάιτεντ ενισχύθηκε μεταγραφικά και μαζί με την Σίτι αναμένεται να κονταροχτυπηθούν και φέτος για τον τίτλο, γι’ αυτό και όπως γράψαμε παραπάνω το forecast τους έχει στοιχηματική αξία.
Άρσεναλ: Ξανά 4η
Μεταγραφές:
Πήρε: Ζιρού (12 εκ.), Καθόρλα (19 εκ.), Ποντόλσκι (12 εκ.)
Έδωσε: Αλμούνια, Χόιτ, Βέλα (3,8 εκ.), Φαν Πέρσι (άγνωστο ακόμα)
Τι έκανε πέρυσι: Ξεκίνησε καταστροφικά τη χρονιά, πετυχαίνοντας μόλις δύο νίκες τις πρώτες επτά αγωνιστικές, στη συνέχει βρήκε ρυθμό και παρά τα κενά διαστήματα και τα αμυντικά κενά κατάφερε να τερματίσει τρίτη και να πάρει το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League.
Πέρυσι έχασε τους Νασρί, Φάμπρεγκας αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να αποδώσει στα γνωστά της στάνταρ (τετράδα αλλά όχι διεκδικήτρια και του τίτλου), φέτος χωρίς τον πρώτο σκόρερ της Πρέμιερ πέρυσι Φαν Πέρσι πώς θα τα πάει; Αυτό είναι το ερώτημα για την ομάδα του Βενγκέρ, που παρά τα 16 χρόνια του στον πάγκο των “κανονιέρηδων” συνεχίζει να βρίσκεται υπό πίεση, αφού τις τελευταίες σεζόν η Άρσεναλ δεν να μπορεί ανταγωνιστεί τις ομάδες της κορυφής, ενώ είναι χωρίς τίτλο από το 2005.
Η πολιτική ανάδειξης ταλέντων του Αλσατού δεν μπορεί πλέον να ανταγωνιστεί των πακτωλό εκατομμυρίων που ξοδεύουν οι διεκδικήτριες του τίτλου, με αποτέλεσμα οι πρωτοκλασάτοι παίχτες της ομάδας να αποχωρούν ώστε να κερδίσουν τίτλους. Ανάλογη και η περίπτωση του Φαν Πέρσι, που ζήτησε να φύγει από το Έμιρεϊτς παρότι είχε συμβόλαιο για αρκετά χρόνια ακόμα με τους κανονιέρηδες.
Από την άλλη η Άρσεναλ φέτος ενισχύθηκε αρκετά στο μεταγραφικό παζάρι, φέροντας τους Καθόρλα, Ποντόλσκι και Ζιρού που μπορούν να βοηθήσουν άμεσα. Απαράλλακτο αναμένεται να μείνει το επιθετικογενές 4-3-3 του Βένγκερ, με τα μπακ να ανεβαίνουν ψηλά και την πίεση να αρχίζει από το μισό του αντιπάλου. Το αμυντικό δίδυμο Κοσιελνί-Βερμάλεν όποτε αγωνίστηκε μαζί πέρυσι έδειξε σταθερότητα, ενώ ο Ζιρού εκτός από ικανός σκόρερ μπορεί να παίξει με πλάτη στο τέρμα και να ανοίξει χώρους.
Προπονητής: Αρσέν Βενγκέρ (1996) Αδιαπραγμάτευτη η αξία του Αλσατού τεχνικού, αλλά η έλλειψη τίτλων τα τελευταία χρόνια έχει φέρει γκρίνια. Εφόσον πάντως η Άρσεναλ συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη τετράδα μοιάζει αδύνατη η απομάκρυνση του ,αφού τα πάντα στο λονδρέζικο σύλλογο περνάνε από τα χέρια του και έχουν διαποτιστεί από τη φιλοσοφία του.
Συμπέρασμα: Άλλη μια σημαία της Άρσεναλ αποχώρησε φέτος, αλλά η μεταγραφική ενίσχυση ήταν ισχυρή και περιμένουμε για μια ακόμα φορά τους “κανονιέρηδες” να τερματίζουν στην πρώτη τετράδα (ανελλιπώς από το 1996), πιθανότατα τέταρτοι πίσω από τις ομάδες του Μάντσεστερ και την Τσέλσι. Χωρίς τον Φαν Πέρσι το ρόλο του βασικού κανονιού φέτος αναλαμβάνει ο 1ος σκόρερ του περσινού Σαμπιονά Ζιρού, που μπορεί να ξεπεράσει τα 20 γκολ σε μια τόσο επιθετικογενή ομάδα. 21,00 πληρώνει ο Γάλλος για πρώτος σκόρερ της Πρέμιερ.
Τότεναμ: Το τέλος της εποχής Ρέντναπ
Μεταγραφές:
Πήρε: Σίγκουρντσον (10 εκ.), Βερτόνγκεν (12,5 εκ.)
Έδωσε: Πιένααρ (5,75 εκ.), Σαχά, Τσορλούκα (7 εκ.), Νέλσεν, Κράντσαρ (7 εκ.)
Τι έκανε πέρυσι: Ξεκίνησε εντυπωσιακά το πρωτάθλημα, παίζοντας καλό ποδόσφαιρο και χτυπώντας ακόμα και την πόρτα του πρωταθλήματος, αλλά στο τρίτο μισό (από τη στιγμή που ακούστηκαν οι φήμες για τον Ρέντναπ και τον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας) της σεζόν μπλόκαρε εντελώς, κάνοντας μόλις μια νίκη στις 10 τελευταίες εξόδους της και τερματίζοντας τελικά 4η, χάνοντας το εισιτήριο για το Champions League λόγω της κατάκτησης του θεσμού από τη μισητή συμπολίτισσα Τσέλσι.
Μεταβατική η φετινή σεζόν για τα “σπιρούνια”, αφού οι ιδιοκτήτες της Τότεναμ απόλυσαν το καλοκαίρι τον αναμορφωτή της ομάδας Χάρι Ρέντναπ (με τον οποίο τερμάτισε 4η, 5η και 4η την τελευταία τριετία ) φέρνοντας στη θέση του τον Άντε Βίλας Μπόας, που πριν το αποτυχημένο του πέρασμα από την Τσέλσι θεωρούταν το next-best-thing στην προπονητική.
Ο μαθητής του Ζοζέ Μουρίνιο έχει πάρει τις συνήθειες του μέντορα του και θέλει οι ομάδες του να παίζουν ποδόσφαιρο κατοχής, πρεσάροντας ψηλά και πάντα σε διάταξη 4-3-3 με εξτρέμ που μπορούν να γυρίσουν για να αμυνθούν. Το στοίχημα του στην Γουάιτ Χαρτ Λέιν είναι να μην χάσει τα αποδυτήρια, κάτι που έγινε στο γειτονικό Στάμφορντ Μπριτζ, να περάσει άμεσα την αγωνιστική του φιλοσοφία καθώς και να κινηθεί ώστε να καλύψει τις τρύπες του ρόστερ του, που δεν είναι λίγες.
Μπορεί να αποκτήθηκαν οι εντεκαδάτοι Σίγκουρντσον, Βερτόνγκεν και να επέστεψε από το δανεισμό του στη Σουόνσι ο πολύ ελπιδοφόρος στόπερ Κόκλερ, αλλά η Τότεναμ πονάει πολύ μπροστά, αφού μετά τη φυγή του Αντεμπαγιόρ (17 γκολ ,11 ασίστ πέρυσι) μόνο ο Ντεφόε αποτελεί βασική λύση. Ο Μόντριτς πολύ δύσκολα θα παραμείνει για ένα ακόμα χρόνο στην ομάδα και από την πώληση του περιμένουν στην Τότεναμ για να βρεθούν χρήματα και πιθανά ανταλλάγματα για να καλυφθούν τα κενά.
Προπονητής: Άντρε Βίλας Μπόας (νέος) Όπως αναλύσαμε παραπάνω ο πορτογάλος έχει παρόμοια αγωνιστική φιλοσοφία με τον μέντορα του Μουρίνιο, αλλά του ανατίθεται ξανά πολύ δύσκολος ρόλος αφού έχει να γεμίσει τα παπούτσια του Ρέντναπ που τα τελευταία χρόνια έκανε την Τότεναμ ομάδα τετράδας.
Συμπέρασμα: Μεταβατική περίοδος για την Τότεναμ, που αν δεν καταφέρει να πάρει το εισιτήριο για το επόμενο Champions League κατά πάσα πιθανότητα θα αναγκαστεί να αποχαιρετήσει αρκετά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη της όπως οι Φαν ντερ Φάαρτ και Μπέιλ. Δύσκολο το έργο του Βίλας Μπόας, που αν δεν καταφέρει μερικά από τα μαγικά που μας είχε συνηθίσει στην Πόρτο δύσκολα θα φτάσει τα κατορθώματα του προκατόχου του, κάτι που θα φέρει γκρίνια και αμφισβήτηση. Της δίνουμε δεύτερο και τρίτο λόγο για είσοδο στην τετράδα (πίσω από Άρσεναλ και Νιούκασλ), αλλά δύσκολα θα κατρακυλήσει κάτω από την εξάδα.
Νιούκασλ: Με την γνωστή πετυχημένη συνταγή
Μεταγραφές:
Πήρε: Μπιγκιριμάνα (1,25 εκ.), Αμαλφιτανό, Γκουντ (500 χιλ.)
Έδωσε: Λόβενκραντς, Καντάρ, Άλαν Σμιθ,Γκάθρι, Μπεστ (3,8 εκ.)
Τι έκανε πέρυσι: Με το τμήμα σκάουτινγκ της να παίρνει άριστα για τις προσθήκες των Μπεν Αρφά, Κάμπαϊγ, Μπα και Σισέ ουσιαστικά για ψίχουλα, τον ιδιόρρυθμο πρόεδρο Άσλεϊ να αποφεύγει τις γνώστες εμπρηστικές δηλώσεις και τον Άλαν Πάρντιου να οδηγεί υποδειγματικά το καράβι η Νιουκάσλ πραγματοποίησε την καλύτερη σεζόν της εδώ και μια δεκαετία, τερματίζοντας στην 5η θέση της Πρέμιερ και κυνηγώντας μέχρι τέλους το εισιτήριο για το Champions League.
Την δοκιμασμένη συνταγή συνεχίσει και φέτος η Νιούκασλ, αφήνοντας στην άκρη τις ηχηρές μεταγραφές του παρελθόντος που δεν έφεραν αποτελέσματα και διατηρώντας τον περσινό κορμό, με την προσθήκη 2-3 παιχτών που δίνουν βάθος στο ρόστερ, επιδιώκει και φέτος να διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη. Φημολογείται ότι μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου θα ενισχυθεί με ακόμα ένα-δύο παίχτες σε θέσεις που πονάει (έχει ακουστεί το όνομα παιχταρά της Λιλ Ντεμπισί για τη δεξιά πτέρυγα της άμυνας).
Προπονητής: Άλαν Πάρντιου (2010) Διαψεύδοντας όλες τις Κασσάνδρες ο Πάρντιου κατάφερε πέρυσι στην πρώτη του γεμάτη σεζόν με τις “καρακάξες” να φέρει την ομάδα στις θέσεις της Ευρώπης. Προτιμάει ένα κλειστό 4-3-2-1 με πολλούς παίχτες που μαρκάρουν, με την απόκτηση του Σισέ η Μπα γύρισε λίγο πιο πίσω, δημιουργώντας περισσότερο παρά εκτελώντας, συνταγή που απέδωσε χάρις στην εκπληκτική χημεία του με τον συμπατριώτη του Παπίς Σισέ.
Συμπέρασμα: Αν η Νιούκασλ έχει και φέτος την τύχη (που την ευνόησε σε αρκετά σημεία πέρυσι) με το μέρος της μπορεί να την ξαναδούμε να μπαίνει στην πρώτη πεντάδα, αφού η ομάδα του Πάρντιου παρέμεινε η ίδια και έχει την ποιότητα να πάει ξανά ψηλά. Ερωτηματικό αποτελεί το κατά πόσο θα καταφέρει να ανταποκριθεί και στο βάρος της Ευρώπης, αλλά προς το παρόν θα της δώσουμε το προνόμιο της αμφιβολίας.
Τσέλσι: Ενισχυμένη και με αυτοπεποίθηση
Μεταγραφές:
Πήρε: Αζάρ (40 εκ.), Όσκαρ (32 εκ.), Μαρίν (8 εκ.)
Έδωσε: Ντρογκμπά, Καλού, Μποσίνγουα, Λουκάκου (δανεικός)
Τι έκανε πέρυσι: Τραγικό το ξεκίνημα της στη σεζόν υπό τις οδηγίες του Βίλας Μπόας, τον οποίο έφαγε η κλίκα των “παλιών”, με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Ντι Ματέο οι παλιοσειρές ανέβηκαν αγωνιστικά και με πολύ κατενάτσιο και ακόμα περισσότερη δόση τύχης κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο και κυρίως το Champions League, το ιερό δισκοπότηρο για το οποίο ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ξόδεψε τόσα εκατοντάδες εκατομμύρια τα τελευταία χρόνια.
Με τρομερό ενθουσιασμό και αυτοπεποίθηση ξεκινάνε τη σεζόν οι “μπλε”, στην οποία μπαίνουν σαν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης για πέρυσι. Πρωταθλητές μέχρι στιγμής στο μεταγραφικό παζάρι, με τον Αζάρ να μοιάζει σαν το next-best-thing του ποδοσφαίρου. Αναμένονται ακόμα μερικές κινήσεις από τον Ντι Ματέο, που ανανέωσε για δύο χρόνια, ο οποίος ψάχνει για δεξί μπακ και ένα ακόμα εξτρέμ. Μεγάλο στοίχημα και φέτος ο Τόρες, που έδειξε σημάδια ανάνηψης στο τέλος της σεζόν αλλά και στο πρόσφατο EURO, στο οποίο πήρε το χρυσό παπούτσι.
Πίσω από τον πυρόξανθο ισπανό φορ δεν υπάρχουν λύσεις αξίας στην επίθεση των “μπλε”, μετά και την αποχώρηση του MVP της περσινής σεζόν (μαζί με τον Τσεχ) Ντιντιέ Ντρογκμπά, ενώ και ο Λουκάκου δεν δείχνιε να υπολογίζεται από τον Ιταλοελβετό αφού τον παραχώρησε δανεικό στη Γουέστ Μπρομ. Ο Τόρες σκόραρε στο Κομιούνιτι Σιλντ αλλά αν στη διάρκεια της σεζόν παρουσιάσει ξανά τον παλιό κακό του εαυτό η Τσέλσι θα βρεθεί προ μεγάλου προβλήματος.
4-2-3-1 αναμένεται να είναι το βασικό σχήμα των Λονδρέζων, με τους Αζάρ και Όσκαρ και τον Μάτα σε ρόλο δεκαριού, με τους τρεις τους να έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν θέση και να πατήσουν παράλληλα περιοχή.
Προπονητής: Ντομινίκ Ντι Ματέο (2012) Ήρθε σαν προσωρινή λύση ανάγκης, χλευάστηκε από πολλούς για τις τακτικές και τις επιλογές του αλλά τελικά πέτυχε το ακατόρθωτο, να κατακτήσει δηλαδή την κορυφαία διασυλλογική κούπα στον πλανήτη. Το συμβόλαιο του δικαίως ανανεώθηκε, αλλά δεν μας έχει πείσει ότι σε νορμάλ συνθήκες (και όχι σε νοκ-άουτ αγώνες) μπορεί να διαχειριστεί μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Στον προηγούμενο σταθμό του στην Πρέμιερ (Γουέστ Μπρομ) τα πήγε πολύ μέτρια, ενώ πέρυσι με την Τσέλσι τερμάτισε στην 6η θέση του πρωταθλήματος, στο οποίο δεν έδωσε καμία σημασία.
Συμπέρασμα: Ενισχυμένη μεταγραφικά και γεμάτη αυτοπεποίθηση από την κατάκτηση του Champions League ξεκινάει τη σεζόν η Τσέλσι, δείχνοντας να ξεχωρίζει από τον σωρό των ομάδων της Πρέμιερ αλλά για να σπάσει το δίδυμο των ομάδων του Μάντσεστερ στην κορυφή θα πρέπει να κάνει υπέρβαση. Βρίσκουμε λοιπόν αξία στο 1,72 να κερδίσει το πρωτάθλημα εξαιρουμένων των Σίτι και Γιουνάιτεντ, πιθανολογώντας ότι θα τερματίσει 3η.
Έβερτον: Ξανά οκτάδα, αλλά όχι παραπάνω
Μεταγραφές:
Πήρε: Πίενααρ (5,75 εκ.)
Έδωσε: ΜακΦάντεν, Κέιχιλ (1,25 εκ.), Γιόμπο (2,5 εκ.), Ρόντγουελ (15 εκ.)
Τι έκανε πέρυσι: Όπως το συνηθίζει κάθε χρόνο η Έβερτον ξεκίνησε κακά τη σεζόν, αλλά το 2012 έκανε μόλις δύο ήττες, περνώντας τη μισητή Λίβερπουλ στο βαθμολογικό πίνακα και στερώντας το πρωτάθλημα από τη Γιουνάιτεντ με το παλικαρίσιο 4-4 στο Ολντ Τράφορντ.
Κάθε χρόνο παρότι μοσχοπουλάει παίχτες δεν έχει χρήματα για μεταγραφές και κάθε χρόνο η ομάδα του Μόγιες βρίσκει τον τρόπο να τερματίσει στο πρώτο μισό της βαθμολογίας, κάνοντας πάντα πολύ δυνατό φίνις. Παραμένει ερωτηματικό τι θα κατάφερνε ο σκοτσέζος τεχνικός στην Έβερτον αν είχε τα χρήματα να κινηθεί όπως ήθελε στην μεταγραφική αγορά, ερώτημα που δεν θα απαντηθεί ούτε φέτος αφού και πάλι τα “ζαχαρωτά” κινήθηκαν σε ρηχά νερά μεταγραφικά, επαναπατρίζοντας ουσιαστικά τον Πιένααρ που από το χειμώνα είχε γυρίσει ως δανεικός από την Τότεναμ.
Οι Ρόντγουελ και Κέιχιλ αποτελούν απώλειες, ενώ ο Μόγιες ξεσκάρταρε το ρόστερ της ομάδας του και αναμένουμε να χτυπήσει στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου όπως συνηθίζει, παίρνοντας ποδοσφαιριστές που δεν θέλουν οι υπόλοιπες ομάδες, καθώς και δανεικούς.
Προπονητής: Ντέιβιντ Μόγιες (2002) Εδώ και δέκα χρόνια στο τιμόνι των “ζαχαρωτών”, από κάποιους έχει κατηγορηθεί ότι δεν μπορεί να ωθήσει την Έβερτον στο έξτρα βήμα αλλά με τα λιγοστά χρήματα που του προσφέρει η διοίκηση της ομάδας είναι πραγματικά θαύμα που την κρατάει σταθερά στην πρώτη δεκάδα. Έχει μετατρέψει την Έβερτον στην πιο “ιταλική” ομάδα της Πρέμιερ, δεν εντυπωσιάζει με το ποδόσφαιρο της αλλά πρέπει να φτύσεις αίμα για να τη νικήσεις.
Συμπέρασμα: Με τα γνωστά κάθε χρόνο πενιχρά μέσα που διαθέτει περιμένουμε τον Μόγιες και φέτος να κάνει το θαύμα του και να φέρει την Έβερτον στην πρώτη οκτάδα της Πρέμιερ. Οι Γέλαβιτς και Πιένααρ που ήρθαν το χειμώνα βοήθησαν τα μέγιστα, αν ενισχυθεί λίγο ακόμα μπορεί να βελτιωθεί αλλά το ταβάνι της και αυτή τη χρονιά μοιάζει η 7η θέση.
Λίβερπουλ: Νέα αρχή με Ρότζερς
Μεταγραφές:
Πήρε: Άλεν (19 εκ.), Μπορίνι (13 εκ.)
Έδωσε: Κούιτ (1 εκ.), Μάξι Ροντρίγκεζ , Μπέλαμι
Τι έκανε πέρυσι: Μια ακόμα απογοητευτική χρονιά για τους “κόκκινους”, που έμειναν από νωρίς μακριά από τη διεκδίκηση κάθε βασικού στόχου, με την κατάκτηση του Λιγκ Καπ να χρυσώνει το χάπι. Το 2012 στο πρωτάθλημα πέτυχαν μόνο πέντε νίκες, τερματίζοντας τελικά στην 8η θέση παρά τον πακτωλό χρημάτων που δαπάνησαν το περασμένο καλοκαίρι.
Η τραγική περσινή σεζόν της Λίβερπουλ έβαλε τέλος στο πείραμα Νταλγκλίς, με τον θρύλο της ομάδας να αποδεικνύει ότι η αγάπη για την ομάδα δεν φτάνει για να φέρει επιτυχίες. Τη θέση του στο τιμόνι των “κόκκινων” πήρε ο αρχιτέκτονας της εντυπωσιακής πέρυσι Σουόνσι Μπρένταν Ρότζερς, στην πρώτη του προσπάθεια να κοουτσάρει μεγάλο σύλλογο.
Ο Ρότζερς έφερε στο Άνφιλντ τα δικά του παιδιά Μπορίνι και Άλεν και θα προσπαθήσει να εφαρμόσει στη Λίβερπουλ την αγωνιστική φιλοσοφία του, που βασίζεται στην κατοχή μπάλας και στους αυτοματισμούς. Από την αρχή υπάρχει πίεση για αποτελέσματα, αφού πλέον μπήκαμε στον τρίτο χρόνο της διοίκησης Χένρι και η αναγέννηση του ιστορικού συλλόγου δεν έχει έρθει ακόμα.
Προπονητής: Μπρένταν Ρότζερς (νέος) Έχτισε τη Σουόνσι που έφτασε μέχρι την Πρέμιερ και εντυπωσίασε πέρυσι αλλά στο CV του 39χρονου τεχνικού βρίσκουμε και ένα εντελώς αποτυχημένο πέρασμα από τον πάγκο της Ρέντινγκ. Είναι εργατικός και έχει όραμα, δεν είχε ο περιμένουμε να σπάει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο όπως ο προκάτοχος του αλλά δεν θα έχει και την ανοχή που Νταλγκλίς.
Συμπέρασμα: Μεταβατική θα μπορούσαμε να πούμε σεζόν για τη Λίβερπουλ, με τους φίλους της ομάδας πάντως να μοιάζει αδύνατο να ανεχτούν ένα κάζο σαν το περσινό. Θα υπάρξει πίεση για αποτελέσματα στον Ρότζερς, που για να καταφέρει να κρατήσει τη θέση του θα πρέπει τουλάχιστον να βγάλει την ομάδα στην Ευρώπη και να τη φέρει στην πρώτη εξάδα. Μοιάζει το μεγαλύτερο αίνιγμα της φετινής σεζόν, ενώ έχει και πολύ δύσκολο ξεκίνημα με πολλά συνεχόμενα ντέρμπι. Το αγωνιστικό στυλ του Ρότζερς ευνοεί τους γρήγορους και τεχνίτες φορ, και δεδομένου ότι ο μοναδικός φορ κλάσης που έχουν οι κόκκινοι είναι ο Σουάρεζ μοιάζει ενδιαφέρον το 13,00 που πληρώνει για πρώτος σκόρερ της Πρέμιερ.
Φούλαμ: Χαρούμενη με την πρώτη 10άδα
Μεταγραφές:
Πήρε: Ρονταγιέγκα, Πέτριτς, Ρίτερ
Έδωσε: Ετούχου (1,8 εκ.), Γκέκοφ (780 χιλ.), Πογκρέμπνιακ, Μέρφι, Σα, Άντι Τζόνσον.
Τι έκανε πέρυσι: Βρίσκοντας τα πατήματα της όσο προχωρούσε η σεζόν και εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το Κρέιβεν Κότατζ η Φούλαμ κατάφερε να κάνει τη δεύτερη καλύτερη σεζόν της από καταβολής Πρέμιερ και να τερματίσει στην 9η θέση της βαθμολογίας.
Η πρώτη σεζόν του Μάρτιν Γιόλ στον πάγκο της Φούλαμ στέφθηκε με επιτυχία και πλέον οι λονδρέζοι θέλουν την κατοχύρωση τους σαν μια ομάδα της πρώτης δεκάδας της Πρέμιερ. Ο Ολλανδός τεχνικός έχει φέτος περισσότερο χρόνο να περάσει την αγωνιστική του φιλοσοφία, ενώ το ρόστερ της ομάδας ενισχύθηκε εντυπωσιακά στην επίθεση από τους Πέτριτς και Ρονταγιέγκα, που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να προσφέρουν αρκετά τέρματα. Ο καλύτερος παίχτης και πρώτος σκόρερ της την περσινή σεζόν πάντως Κλιντ Ντέμπσεϊ αναμένεται να αποχωρήσει, οπότε ο Γιόλ θα πρέπει να βρει τον αντικαταστάτη του
Προπονητής: Μάρτιν Γιόλ (2011) Δεύτερο χρόνο στον πάγκο της Φούλαμ, προπονητής με σκαμπανεβάσματα στην καριέρα του, ενίσχυσε φέτος την ομάδα του επιθετικά δείχνοντας διάθεση να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο.
Συμπέρασμα: Στη Φούλαμ θα είναι όλοι χαρούμενοι αν το τέλος της σεζόν βρει την ομάδα τους στην πρώτη δεκάδα του βαθμολογικού πίνακα, αλλά η πιθανή αποχώρηση του Ντέμπσεϊ, παίχτη-ορχήστρα πέρυσι, μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Δεν έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στον Γιόλ, όμως το χειρότερο δυνατό σενάριο είναι να τερματίσει λίγο κάτω από τη 10η θεση.
Γουέστ Μπρομ: Σε επικίνδυνα μονοπάτια με Κλαρκ
Μεταγραφές:
Πήρε: Λουκάκου (δανεικός), Ρόζενμπεργκ, Ελ Γκανασί, Γιάκομπ, Φόστερ (5εκ.)
Έδωσε: Σόρεϊ, Τσογί, Άντριους, Σάρνερ, Κοξ (2,5 εκ.)
Τι έκανε πέρυσι: Μένοντας μακριά από περιπέτειες, κατάφερε να τερματίσει στην 10η θέση της Πρέμιερ, επίτευγμα που αποτελεί επιτυχία για τον σύλλογο από τα Μίντλαντς. Κλασσική ομάδα του Χόγκσον, δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο αλλά έβρισκε τον τρόπο να παίρνει αποτελέσματα.
Ο Ρόι Χόγκσον αποτελεί πλέον παρελθόν από το Χόθορνς και τα παπούτσια του καλείται να γεμίσει ο Στιβ Κλαρκ, στην πρώτη του προσπάθεια ως πρώτος προπονητής. Μεγάλο το ρίσκο των ιδιοκτητών της Γουεστ Μπρομ, ομάδας που κλασσικά παλεύει για την παραμονή και ο στόχος της δεν διαφοροποιείται παρά την περσινή 10η θέση στο πρωτάθλημα.
Οι Λουκάκου, Ρόζενμπεργκ και Ελ Γκανασί ήρθαν να δώσουν ποιότητα μεσοεπιθετικά, ενώ ο κίπερ Φόστερ που μετακόμισε από τη γειτονική Μπέρμιγχαμ έχει αποδείξει πολλάκις την αξία του τα τελευταία χρόνια. Σημαντικές κρίνονται πάντως οι αποχωρήσεις των Σόρεϊ, Κοξ και Σάρνερ.
Προπονητής: Στιβ Κλαρκ (νέος) Επί χρόνια προπονητής στην Πρέμιερ (Νιούκασλ, Τσέλσι, Λίβερπουλ) αλλά για πρώτη φορά θα καθίσει στην άκρη του πάγκο ομάδας. Το έργο του δυσκολεύει η περσινή πολύ καλή πορεία της ομάδας, αν δεν βρει αμυντική σιγουριά θα μπει σε μπελάδες.
Συμπέρασμα: Μεγάλο ρίσκο η ανάθεση της ομάδας στα χέρι του άπειρου Κλαρκ, η Γουέστ Μπρομ είναι ομάδα που συνήθως παλεύει για την παραμονή και αν δεν πάρει απόσταση ασφαλείας νωρίς θα αρχίσουν οι γκρίνιες. Με τις περισσότερες μικρομεσαίες ομάδες και φέτος να δείχνουν ικανές να παλέψουν μέχρι το τέλος για την παραμονή το 4,50 να υποβιβασθεί η Γουέστ Μπρομ έχει αξία.
