Αυθεντικός: 210 λεπτά χωρίς γκολ και χωρίς ταυτότητα
- Δημοσιεύθηκε: 11/08/2012
Έμεινε στο Βελιγράδι
Η πρόκριση έμεινε στο Βελιγράδι και όταν λέμε έμεινε κυριολεκτούμε. Στις 2 του Αυγούστου με το σφύριγμα της λήξης του παιχνιδιού στο Μαρακανά τελείωνε και η υπόθεση πρόκριση. Αγωνιζόμενοι απέναντι σε μια ομάδα που δέχτηκε στην προηγούμενη φάση του θεσμού έξι τεμάχια μέσα σε 180 λεπτά, εμείς δεν καταφέραμε να σκοράρουμε ούτε μία φορά. Θα το πάρω όμως και παραπέρα, δεν καταφέραμε να κάνουμε μια επίθεση με αξιώσεις, να αλλάξουν οι ποδοσφαιριστές μας σωστά τρεις μπαλιές συνεχόμενες. Οτι δηλαδή γινόταν και την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο. Με το χέρι στην καρδιά αδέρφια, ο Αστέρας ήταν ομάδα που δικαιολογεί την κατοχή στο 70-30 σε κάποιο σημείο του (πρώτου) παιχνιδιού?
Αποτυχία 1
Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε γράψει ότι τυχόν αποκλεισμός από τους Σέρβους θα είναι αποτυχία. Αποτυχία ήταν και το 0-0 στη Σερβία και έχω τη συναίσθηση του τι γράφω και κυρίως του ποια ομάδα υποστηρίζω! Η ομάδα που υποστηρίζω, η ΟΜΟΝΟΙΑ με την τεράστια ιστορία και τον τεράστιο σε μέγεθος και καρδιά ΛΑΟ ΤΗΣ, απέναντι σε αυτόν τον Αστέρα που παρακολούθησα στον επαναληπτικό με τη Νάφταν και στα δύο μεταξύ μας παιχνίδια, μπορούσε και έπρεπε να πάρει την πρόκριση μέσα στο Βελιγράδι. Ακόμα και την πρόκριση να πέρναμε στα πέναλτι θα ήταν αποτυχία που πήγαμε το παιχνίδι μέχρι εκεί!
Αποτυχία 2
Αν υπάρχουν κάποιοι που ακόμα να συνειδητοποιήσουν την -αγωνιστική και οικονομική- αποτυχία και που θεωρούν τα όσα υποστηρίζω υπερβολικά, να τους θυμίσω για προβληματισμό και μόνο πως μια άλλη κυπριακή ομάδα που αγωνίζεται σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά άπο δέκα χρόνια, με μικρότερο προϋπολογισμό και σαφώς χωρίς το ποδοσφαιρικό υπόβαθρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, απέκλεισε με δύο νίκες την πρωταθλήτρια Σερβίας. Την ομάδα δηλαδή που στη περσινή αγωνιστική περίοδο τερμάτισε 12 βαθμούς μπροστά από τον Αστέρα.
Χωρίς ταυτότητα
Ομάδα χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο μα πάνω από όλα ομάδα χωρίς ταυτότητα. Ή μήπως με ταυτότητα μικρής ομάδας του τοπικού μας πρωταθλήματος? Αυτό που βλέπουμε κύριοι για περισσότερο από ένα χρόνο δεν είναι ΟΜΟΝΟΙΑ. Να παρακαλάμε στην κερκίδα να κερδίσουμε κάποιο κόρνερ ή κάποιο φάουλ μήπως και σκοράρουμε απέναντι στα μεγαθήρια του κυπριακού πρωταθλήματος? Γιατί όπως μας μιλάτε για την ΟΜΟΝΟΙΑ κύριοι της διοίκησης και όπως (δεν) αγωνίζεται η ομάδα coach έτσι βλέπετε τους αντιπάλους, σαν μεγαθήρια. Οχι όμως ρε ηττοπαθείς και προσκυνημένοι, δεν θα καταντήσετε την ΟΜΟΝΟΙΑ σαν τις μίζερες φοιτητικές παρατάξεις σας που υπηρετήσατε πριν σας διορίσουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ ούτε σαν την ομάδα που είχε κάποτε για έμβλημα μια καμήλα.
Οι άμπαλοι
Μέσα από τις ανακοινώσεις τους καταλαβαίνει κανείς το πόσο άμπαλοι είναι σε ότι έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Αν πάλι δεν είναι άμπαλοι και το κάνουν από πολιτική, έτη χειρότερο. Τους απογοητεύει λέει η εμφάνιση του προψεσινού πρώτου ημιχρόνου. Ναι ρε μάγκες ενώ στα υπόλοιπα 165 λεπτά η ομάδα έβγαζε φωτιές! Μετά από ανάλυση(?!?) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ποιότητα και προοπτική. Ποιότητα μπορεί να υπάρχει αλλά προοπτική με το σύστημα ”στα τρία κόρνερ πέναλτι” δεν υπάρχει. Πόσο μάλλον με το πρόγραμμα που καλείται να βγάλει η ΟΜΟΝΟΙΑ στην αρχη του πρωταθλήματος.
Ασιδέρωτα
Εδώ τα γράφουμε ασιδέρωτα, δεν χαϊδεύουμε τα αυτιά ούτε τα μάτια και σε όποιον αρέσει. Κυρίως όμως αυτή εδώ η στήλη παλεύει για να κρατήσει τον πήχη των απαιτήσεων αυτής της ομάδα ψηλά. Εδώ και μερικά χρόνια δεν θυμάμαι κανέναν παράγοντα, κανέναν προπονητή, κανέναν ποδοσφαιριστή που να είχε αντιληφθεί σε ποια ομάδα βρίσκεται. Οι μόνοι που το ξέρουν είμαστε εμείς οι οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και αλίμονο αν μας παρασύρουν οι Σειρήνες στην μιζέρια και την ηττοπάθεια.
ΟΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΕΛΑΤΤΩΜΑ: ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!
o Αυθεντικός | [email protected]
