Υπάρχει και η καρδιά


Μιλήσαμε με πολλούς από τους οργανωμένους σήμερα, για τις απόψεις τους και για το πως νιώθουν με την όλη ιστορία που αφορά τα μέλη. Απαντήσεις πολλές και με ποικίλους τρόπους, άλλες πιο έντονες, άλλες πιο ήπιες… όμως μία από αυτές μας συγκίνησε.

Ένα 14χρονο παιδί (που φυσικά δεν ζητά να γίνει μέλος ο ίδιος) έλαβε μέρος στην πορεία-συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για τη στάση της διοίκησης επειδή του το ζήτησε ο μικρότερος του αδελφός, ο οποίος είναι 8.

Θέλω και εγώ να δω την ΟΜΟΝΟΙΑ όταν μεγαλώσω. Θέλω και εγώ να πηγαίνω γήπεδο, θέλω και εγώ να ζήσω ότι έζησαν οι άλλοι… του είπε με παράπονο στα χείλη.

Είμαι εδώ για να διαφυλάξω το μέλλον της ομάδας μας, μας είπε και για να γίνει αυτό πρέπει να έχει λόγο ο λαός συνέχισε. Δεν θέλω να μεγαλώσει ο αδελφός μου και άλλοι πολλοί χωρίς ΟΜΟΝΟΙΑ για τα παιχνίδια των μεγάλων. Κάποτε μέσα από τα πτυχία, τις γνώσεις, τις εμπειρίες, έρχεται ένα παιδί και μας ανοίγει τα μάτια δείχνοντας μας ότι υπάρχει και η καρδιά.

ΟΜΟΝΟΙΑ νεαρέ μου και ελπίζουμε μία μέρα να αγκαλιαστούμε με τον αδελφό σου σε πανηγυρισμό κάποιου πρωταθλήματος στο μέλλον.