Φέρτε ακόμα λίγους..


Ναι εμείς γουστάρουμε «χωρκατιλλίκια» όπως λένε οι νέο-κύπριοι. Γουστάρουμε με την λήξη του αγώνα ποδοσφαιριστές και κόσμος να γίνονται ένα κουβάρι στο γήπεδο και αγκαλιασμένοι να πανηγυρίζουν τον τίτλο. Δεν μας αρέσουν καθόλου οι σκηνές-τερατουργήματα με το logo του «μέγα» χορηγού να φιγουράρει από πίσω και τους ποδοσφαιριστές να στέκονται εκεί να τους θαυμάζει ο κόσμος. Δεν είναι εκθέματα δεν είναι ινδάλματα. Είναι άνθρωποι σαν και εμάς, πόνεσαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς, πείσμωσαν, αδικήθηκαν. Αφήστε τον κόσμο να τους σφιχταγκαλιάσει να τους ευχαριστήσει μέσα από τη καρδιά του, να τους αγγίξει να καταλάβει πως είναι και αυτοί άνθρωποι και όχι μυθικά όντα με υπερδυνάμεις. Να τους πει και συγνώμη αν το νοιώθει πως τους έχει αδικήσει με την κριτική του. Είναι σε κάτι τέτοιες στιγμές όπου δυναμώνουν οι δεσμοί μιας ομάδας, είναι σε αυτές τις στιγμές όπου το A.C OMONOIA από ένα όνομα γίνεται μια οικογένεια μια Ιδέα ένας τρόπος ζωής.

Δεν χρειάζονται λοιπόν τόσοι σεκιουριτάδες για να προσέχουν τους οπαδούς της Ομόνοιας και τους παίχτες τους. ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ δεν χρειάζονται σκατόμυαλους αστυνομικούς με κουκούλες να παρατάσσονται μπροστά από την κερκίδα με τα ρόπαλα στο χέρι και την μποτίλια των δακρυγόνων έτοιμη για χρήση!