Ξυπνάμε πριν χαθέι άλλο ένα τμήμα!


Λυπούμαστε που θα μιλήσουμε σε σκληρή γλώσσα αλλά ίσως έτσι χρειάζεται μπας και αφυπνιστούμε όλοι μας την τελευταία στιγμή. Και λέμε όλοι μας γιατί και εμείς δεν είμαστε καλύτεροι από εσάς αλλά ακριβώς το ίδιο. Είμαστε και εμείς άρρωστοι ομονοιάτες όπως και εσείς με άποψη για όλα και το καθετί αλλά πρέπει να κάνουμε όλοι μας την αυτοκριτική μας όσον αφορά τα άλλα τμήματα του σωματείου εκτός από το ποδοσφαιρικό.

Αφορμή για αυτό μας το άρθρο στάθηκε ένα τηλεφώνημα που δεχτήκαμε από την κ. Αντώνη Ζυμαρά υπεύθυνο του τμήματος του φούτσαλ. Η αγωνία, η απογοήτευση και συνάμα η πικρία που νοιώθουν εκεί στο τμήμα δεν πρέπει να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν μας. Γιατί σαν οπαδοί αυτού του ιστορικού σωματείου έχουμε ευθύνη να βοηθάμε το σωματείο να μεγαλουργεί σε όλα τα τμήματα, οπουδήποτε αγωνίζεται παίχτης με το τριφύλλι στο στήθος. Αντί αυτού δυστυχώς μείναμε αν όχι όλοι μας αλλά οι πλείστοι από εμάς στα λόγια. Λόγια για μια μεγάλη Ομόνοια για μια Ιδέα που όπου αγωνίζεται την ακολουθούν πιστά οι χιλιάδες οπαδοί της. Ίσως τελικά ο ύμνος μας να μιλάει αποκλειστικά για ποδοσφαιρικά γήπεδα. Ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα θα έπαιρνε πάντα την μερίδα του λέοντος το ξέραμε και το περιμέναμε. Το να αφήνονται όμως τα υπόλοιπα τμήματα στο έλεος του θεού αυτό είναι απαράδεκτο και σε αυτό έχουμε ευθύνη όλοι μας!

Τα παιδιά στο φούτσαλ έχουν γράψει τη δική τους ιστορία και μόνο σαν χαθεί και αυτό το τμήμα ίσως καταλάβουμε όλοι μας την δουλειά και τα κατορθώματα που έχουν καταφέρει οι άνθρωποι εκεί μαζί με τους φουτσαλιστές μας. Το να παίρνεις τα πρωταθλήματα αήττητος, το να είσαι πρωταθλητής από την 20ή αγωνιστική και χωρίς να χάνεις ούτε βαθμό αυτό είναι άθλος! Και το να τα κάνεις όλα αυτά με πληρωμή «ένα ψουμίν τζαι μιαν ελιάν» που λέμε και στη καθομιλουμένη δεν είναι μόνο άθλος αλλά είναι ομάδα που αγγίζει την τελειότητα!

Πόσες φορές είπαμε μακάρι να έπαιζαν και οι ποδοσφαιριστές μας όπως οι παίχτες του φούτσαλ. Και πόσες όμως φορές τρέξαμε να ακολουθήσουμε το ποδόσφαιρο και σκαρτάραμε το φούτσαλ? Είναι κρίμα για αυτά τα παιδιά να αγωνίζονται σε μισοάδεια γήπεδα. Είναι έγκλημα ενώ προσπαθούν κάποιοι άνθρωποι νυχθημερόν να βρίσκεται το τμήμα στα επίπεδα που βρίσκεται να πηγαίνουμε εμείς και σε ένα μόνο παιγνίδι να τρώει τιμωρίες η ομάδα για κροτίδες. Και είμαστε σίγουροι πως αυτοί που έριξαν τις κροτίδες ίσως να πήγαν σε 2 μόνο από τα φετινά ματς του τμήματος. Οι πανηγυρισμοί μας μπορούν να είναι και έντονοι αλλά και σε πλαίσια που να μην προκαλούμε και άλλα οικονομικά προβλήματα στο ήδη συρρικνωμένο μπάτζετ του τμήματος.

Την Παρασκευή ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΟ. Και πρέπει να είμαστε όλοι εκεί. Αφήστε τα λόγια πάρτε τους φίλους και τους γνωστούς σας και ελάτε στο γήπεδο. Δώστε 10 ευρώ για την ομάδα που έκανε το άθλημα του φούτσαλ γνωστό στη Κύπρο! Ελάτε να στηρίξουμε ελάτε να πούμε όλοι ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς που παλεύουν για το όνομα της βασίλισσας. Ελάτε να πανηγυρίσουμε το κύπελλο παρέα με αυτούς που ίδρωσαν για να μεγαλώσει η δική μας περηφάνια και η πλούσια ιστορία μας. Δεν θέλουν ούτε το ευχαριστώ μας ούτε την λύπηση μας, δεν θέλουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Παρά μόνο την παρουσία μας. Μια εικόνα από τις κατάμεστες αυριανές κερκίδες θα πει περισσότερο από όσα δεν είπαμε τόσα χρόνια για αυτούς τους ανθρώπους. Ώρα να δείξουμε τον σεβασμό μας σε αυτούς που γεμίζουν την τροπαιοθήκη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με τίτλους. ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ-ΟΛΟΙ ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΑ. Αλλιώς να μην ξαναπεί κανείς μας για μια μεγάλη Ομόνοια για ένα ένδοξο σωματείο και μια μεγάλη Ιδέα. Ας μιλάμε για μια μεγάλη ποδοσφαιρική Ομόνοια για να μην λέμε και ψέματα..

Υ.Γ Ευχαριστούμε όλες τις OMONOIAτικες σελίδες για την αναδημοσίευση