Δεν ήταν η Ανόρθωση το θέμα αλλά το άγχος


podosfairistes omonoiaΚαι εξηγούμε. Το πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο σημερινό παιγνίδι δεν ήταν η Ανόρθωση ή ο τρόπος παιγνιδιού της αλλά το άγχος των ποδοσφαιριστών μας. Αυτό φάνηκε καλύτερα μετά και την έξοδο του ποδοσφαιριστή της Ανόρθωσης με κόκκινη κάρτα. Ακόμα και τότε και ενώ η ομάδα μας αγωνιζόταν σχεδόν για 20 λεπτά με παίχτη περισσότερο δεν κατάφερε να γίνει απειλητική για τα αντίπαλα δίχτυα. Άρα δεν είχαμε πρόβλημα ανάπτυξης λόγω Ανόρθωσης αλλά λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στις δικές μας δυνάμεις.

Όταν ήρθε όμως το πρώτο γκολ και ειδικά το δεύτερο λες και είδαμε άλλη ομάδα στο γήπεδο. Δεν λέμε πως έπαιζε η Μπαρτσελόνα αλλά τουλάχιστον είδαμε θέληση είδαμε συνδυασμούς και κράτημα της μπάλας. Και σκεφτείτε ακόμα και μετά το 3-0 βλέπαμε μια ΟΜΟΝΟΙΑ να κρατά τις μηχανές σε χαλαρή ταχύτητα. Αφού το καταλάβαινες από τον τρόπο παιγνιδιού μας και τις συνεχείς πάσες προς τα πίσω. Θα μπορούσε άνετα το σημερινό παιγνίδι να τέλειωνε με ένα πέντε με έξι μηδέν αν η ομάδα μας έπαιρνε αυτό τον ξέφρενο ρυθμό από τα πλάγια από το κέντρο όπως την είχαμε συνηθίσει παλιά ειδικά μετά που είχε παραδοθεί τελείως η Ανόρθωση.

Δεν είμαστε πλεονέκτες ούτε αλαζόνες. Δεν ζητάμε πολλά ζητάμε τα απαραίτητα και προπάντων εκείνα που είμαστε σίγουροι πως μπορούν να προσφέρουν στο γήπεδο οι ποδοσφαιριστές μας. Στόχος η ομάδα να ανεβάσει ξανά ρυθμούς να κατακτήσει το κύπελλο και να νικήσει πάση θυσία το αποερλ και την αελ. Όχι για να κάνουμε σενάρια κατάκτησης του πρωταθλήματος άμα είναι να μας χαμογελάσει και εμάς η τύχη καλώς δεν θα πούμε όχι. Αλλά γιατί το επιβάλει η βαριά φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Κόψτε λοιπόν το πρωτάθλημα στο αποερλ και στείλτε την αελ τελευταία αγωνιστική να πανηγυρίσει μετά από ήττα στο ΓΣΠ.