Ανεξίτηλος: Το ψάρι μυρίζει απ’ το κεφάλι!
- Δημοσιεύθηκε: 10/04/2012
Τις πταίει;
Ας αναλογιστούμε όλοι, αδέρφια. Ποιος φταίει τελικά για την απώλεια – κατά 99% – του πρωταθλήματος; Για όσα περνούμε αυτές τις μέρες; Που η ψυχή μας έχει μαυρίσει με όσα βλέπουμε; Ο ΛΑΟΣ δεν ξέρει ποιον να πρωτοκατηγορήσει. Άλλοι στρέφουν τα πυρά της κριτικής τους στους παίκτες κι άλλοι στον προπονητή. Υπάρχουν και εκείνοι που μιλούν για τη διαιτησία και την ΚΟΠ γενικότερα. Κρύβεται όμως σε κάποιο από όλα αυτά η πραγματική αιτία, η ρίζα των προβλημάτων μας; Εγώ λέω πως όχι! Και θα εξηγήσω τι εννοώ.
Οι παίκτες;
Πολλοί φωνάζουν ότι, στα κρισιμότερα παιχνίδια της χρονιάς, παρουσιάστηκαν απονευρωμένοι. Δεν αντιλέγω. Για βάλτε, όμως, τον εαυτό σας στη θέση τους. Ξεκινήσανε τη χρονιά εν μέσω αναπροσαρμογών συμβολαίων και ανά διαστήματα απλήρωτοι αλλά βρήκαν τον τρόπο να συγκεντρωθούν στο παιχνίδι τους και να παλέψουν για την ευρωπαϊκή υπέρβαση μέχρι τέλους. Τους είπαν αουτσάιντερς για τον τίτλο, κάθε αγωνιστική έβλεπαν τα κοράκια να τους αδικούν και να τους στερούν βαθμούς και όμως, όσο άντεχαν να παλεύουν απροστάτευτοι, ήταν εκεί. Είναι άνθρωποι. Και σαν τέτοιοι, έφτασε η στιγμή που λύγισαν.
Ο προπονητής;
Μερίδα του κόσμου μας του καταλογίζει ευθύνες για την «αμυντική» τακτική του στα ντέρμπι. Ακόμα και από αυτή τη στήλη κάναμε λόγο για ένα τρόπο παιχνιδιού που δεν αρμόζει στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Ας μη μηδενίζουμε, όμως, το έργο του. Ήρθε στην ομάδα ενώ αυτή παρουσίαζε σημάδια αποσύνθεσης και σήκωσε κύπελλο. Δούλεψε στην προετοιμασία με παίκτες που δεν ήξερε αν θα έχει στη διάθεσή του και – λόγω οικονομικών – δεν είχε την πολυτέλεια να φτιάξει ένα ρόστερ όπως θα το επιθυμούσε. Δείχνει να ξέρει που βρίσκεται και τι αντιμετωπίζει, να παθιάζεται με την ομάδα και να επιδιώκει το καλύτερο. Μπορούσε άραγε να παίξει διαφορετικά με τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του και ξέροντας ότι η ψυχολογία τους βρίσκεται στο ναδίρ;
Διαιτησία – Δικαστική – ΚΟΠ;
Στο κεφάλαιο αυτό τα λόγια είναι περιττά. Όλοι έχουμε μάτια και βλέπουμε. Μας χτυπούν με κάθε ευκαιρία. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κάνουν τα πάντα για να έχουμε απώλειες αγωνιστικές. Μετά το τέλος κάθε παιχνιδιού βρίσκουν την παραμικρή αφορμή για να μας αφαιμάξουν οικονομικά. Δε χρειάζεται να επεκταθώ.
Το φταίξιμο βρίσκεται ψηλότερα
Δεν αφαιρώ ούτε στο ελάχιστο τις ευθύνες από τους παραπάνω. Αλλά δε μπορεί κανείς να μου βγάλει από το κεφάλι ότι οι βασικοί υπαίτιοι για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το σωματείο είναι οι διοικούντες.
Οι παίκτες και ο προπονητής για να δουλέψουν στο μάξιμουμ των ικανοτήτων τους, χρειάζονται την εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος ισονομίας ή – εάν αυτό δεν είναι δυνατό – χρειάζονται να νοιώθουν ότι έχουν στο πλευρό τους άτομα που αντιλαμβάνονται την αδικία που βιώνουν. Η απάντηση του ΔΣ; Τακτική χαμηλών τόνων και σιωπή μπροστά στις σφαγές.
Για να κατέβει στο γήπεδο μια ομάδα παθιασμένη χρειάζονται άτομα να την εμπνέουν και να την εμψυχώνουν. Που να δείχνουν ότι πιστεύουν σε αυτή και ότι θα βρίσκονται στο πλευρό της. Η έμπνευση που παρείχε το ΔΣ; Μπλουζάκια Respect στο πιο κρίσιμο αιώνιο ντέρμπι, ανακοινώσεις συγχαρητηρίων για τον αντίπαλο και δηλώσεις ποτισμένες με Fair Play και ηττοπάθεια.
Την εντεταλμένη διαιτησία και τη γαλάζια δικαστική της ΚΟΠ τις πολεμάς για να τις αλλάξεις και εκθέτεις την ανομοιομορφία των αποφάσεών τους με συγκεκριμένα παραδείγματα. Δεν ξαναψηφίζεις τον θεμελιωτή τους, δεν βγάζεις ανακοινώσεις μέσω του νομικού σου τμήματος για να πεις ότι κάποιοι κανονισμοί πρέπει να αλλάξουν και δεν πανηγυρίζεις επειδή συστάθηκε ένα εφετείο που, στην τελική, αποτελείται από την ίδια βρώμα!
Είναι κατάντια
Πως αλλιώς να περιγράψει κανείς το γεγονός ότι το πίστευε ο κόσμος αλλά δεν το πίστεψαν στιγμή όσοι καθοδηγούσαν την ομάδα; Συναντούσες ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ πριν το παιχνίδι στη Λεμεσό και η μόνη τους έγνοια ήταν η νίκη. «Μπορούμε, ρε!». Αυτό λέγαμε όλοι. Το μάτι του ΛΑΟΥ γυάλιζε. Αλλά αυτό που κατέβηκε στο γρασίδι του Τσιρείου ΔΕΝ ήταν ΟΜΟΝΟΙΑ. Ήταν η σκιά της. Ήταν αυτό το άψυχο σύνολο που δημιουργήθηκε χάρη στην ανυπαρξία, στην ανικανότητα, στην ευθυνοφοβία και στα ηττημένα μυαλά των διοικούντων. Το ψάρι μυρίζει από το κεφάλι και έχει ως αποτέλεσμα η ουρά να μην τρώγεται!
ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΟΝ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΑΟ!
ο Ανεξίτηλος | [email protected]
