Hoolifan: Εγώ θα πάω.
- Δημοσιεύθηκε: 01/04/2012
Πέρασα πολλές ήττες από το αποελ στη ζωή μου. Ειδικά τα τελευταία χρόνια είχα αρχίσει να τις συνηθίζω. Βρήκα τον τρόπο μου να τις αντιμετωπίζω, βρήκα τρόπο να θάβω βαθιά μέσα μου όποια συναισθήματα προσπαθούσαν να με κυριεύσουν.
Είχα ποντάρει πολλά στην χτεσινή μας νίκη. Άφησα τον εαυτό μου δίχως άμυνες και έδωσα με τα μούτρα στη παραζάλη του τροπαίου. Είχα πιστέψει πραγματικά πως αν και περάσαμε τόσα τη φετινή χρονιά με μια νίκη πάνω στον αιώνιο θα διαγράφονταν όλα δια μαγείας. Έσπασα τα μούτρα μου όμως. Και όλα αυτά που έθαβα μέσα μου βρήκαν μικρές ρωγμές και κατάφεραν να βγουν στην επιφάνεια. Και το ένα δάκρυ έφερε το άλλο.
Πολλά χτυπήματα έφαγα για σένα από τους εχθρούς σου. Μα κανένας δεν χτυπούσε όπως με χτύπησες εσύ. Μου έσπασαν μύτες και δόντια μα την καρδιά μου κανένας, μόνο εσύ τα κατάφερες. Λίγες φορές στη ζωή με έχεις κάνει να γονατίσω και να σου πω την αλήθεια δεν γουστάρω ρε. Δεν γουστάρω
Εγώ είμαι περήφανος είμαι αγωνιστής. Μα ως πότε θα σε βλέπω να σέρνεσαι. Ως πότε θα πολεμάω για χάρη σου και εσύ το μόνο που κάνεις είναι να κωλώνεις? Πες μου ρε ως πότε?
Το θέμα είναι να ξέρουμε. Να ξηγηθείς στα ίσια. Μπορείς ή δεν μπορείς? Το θέλεις σαν τον άρρωστο το λαό σου ή όχι. Μίλα ρε πες κάτι πανάθεμα σε που σου δώσαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε και εσύ επιμένεις να ανασταίνεις τους νεκρούς. Άμα δεν μπορείς πες το και σε εμάς, μην μας έχεις να κυνηγάμε ουράνια τόξα και μονόκερους.
Έβαλες και το φανελάκι σου το respect. Που καταντήσαμε ρε. Δεν έμεινε αδικία να μην στην έχουν κάνει και εσύ ζητάς respect και yo men.
Πολύ γρήγορα ξεχνάς. Λησμονείς όσα περάσαμε από την αρχή της χρονιάς. Γιατί αν λίγο τα θυμόσουνα θα πείσμωνες σαν και μένα. Θα θύμωνες σαν και μένα.
Ε λοιπόν να στο πω να τελειώνουμε. Δεν με ενδιαφέρει κιόλας τι θα αποφασίσεις. Εγώ θα πάω. Εσύ κάτσε εδώ να διαπραγματευτείς τους όρους παράδοσης σου.
Έτσι έμαθα και δεν σκοπεύω να αλλάξω τώρα μετά από τόσα μερόνυχτα στη πλάτη μου. Θα πάω στο τσίρειο μαζί με τους υπόλοιπους αλήτες σου. Τους αλήτες της πράσινης ζωής.
Σαν τους στρατιώτες που ήρθε το μαντάτο πως ο πόλεμος τελείωσε αλλά αρνούνται πεισματικά να εγκαταλείψουν τα οχυρώματα. Θα πάμε. Σκουπίσαμε τα δάκρυα τα χτεσινά. Βάλαμε ακόμα ένα ποτήρι και ξεκινήσαμε ήδη
Δεν μας ενδιαφέρει τα ακούς. Εμείς να σου τραγουδάμε θέλουμε μόνο. Να τραγουδάμε τα παλιά σου μεγαλεία αφού καινούργια δεν μπορείς να φτιάξεις. Ή δεν σε αφήνουν να φτιάξεις. Στη τελική το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για το λαό σου μιας και δεν βλέπουν να κάνεις και κάτι να αντισταθείς. Όλο μας λες στα όπλα και μετά μας δίνεις άκυρο. Λάθος συναγερμός.
Θα πάμε. Το οφείλουμε στους φίλους που κάναμε τόσα χρόνια στα πέταλα. Το οφείλουμε στα χιλιόμετρα που γράψαμε παρέα. Το χρωστάμε στον εαυτό μας να είμαστε παρών στη τελετή λήξης. Είτε αυτή είναι η δική μας είτε η δική τους λίγη σημασία έχει πλέον.
Σε μια νύχτα μου χεις κάνει άσπρα τα μαλλιά. Στα παπάρια μου όμως θα τα κόψω γουλί να μην φαίνονται .
