Παντειακός: Σοβαρά διλήμματα
- Δημοσιεύθηκε: 27/03/2012
Αυτή η σύντομη επιστολή δεν θα περιέχει κοινωνικές αναλύσεις για τις εξελίξεις στο ποδόσφαιρο αλλά ορισμένες σκέψεις για το περιστατικό με τους δύο οπαδούς της Ομόνοιας την Παρασκευή μετά το παιχνίδι. Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι ουδεμία σχέση έχω με τους οργανωμένους της Ομόνοιας πλην της δεδομένης αλληλεγγύης και εκτίμησης μου και δεν εκπροσωπώ κανένα πλην του εαυτού μου.
Τα τελευταία συμβάντα στον κυκλικό κόμβο του ΓΣΠ με την απόπειρα δολοφονίας από τους γκρίζους λύκους με τα πορτοκαλιά, αποκαλύπτουν ένα πράμα: Αυτός ο πόλεμος δεν έχει πλέον κανένα ηθικό φραγμό. Όταν σταματάς ένα αυτοκίνητο με δύο αθώους ανθρώπους που πιθανόν να μην είχαν ουδεμία σχέση με επεισόδια και βεντέτες του παρελθόντος και προσπαθείς να τους σκοτώσεις χτυπώντας τους με σφυρί στο κεφάλι, βάζοντας φωτιά στο αυτοκίνητο τους και κλείνοντας τις πόρτες για να φράξουν τις εξόδους, σημαίνει ότι είσαι πλέον έτοιμος ψυχολογικά να σκοτώσεις εν ψυχρώ οποιονδήποτε άνθρωπο με οποιονδήποτε τρόπο. Εάν η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια πλέον δεν έχει καμιά αξία, σημαίνει ότι βαδίζουμε σε μονοπάτια που δεν υπάρχει επιστροφή.
Αυτό το περιστατικό είναι το πιο σοβαρό από όλα τα γνωστά περιστατικά συνέβησαν μέχρι σήμερα. Δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής βεντέτας, ή απάντηση σε επεισόδια που έγιναν προηγουμένως, αλλά μια στυγνή απόπειρα δολοφονίας σε δύο άγνωστους που έτυχε να περνούν από ένα συγκεκριμένο σημείο. Θα μπορούσαμε ίσως να κατανοήσουμε χωρίς να δικαιολογήσουμε περιστατικά τα οποία έγιναν στα πλαίσια προσωπικών διαμαχών με οπαδικό χαρακτήρα , μόνο που το πιο τραγικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι δύο νεαροί ήταν παντελώς άγνωστοι και αμέτοχοι σε επεισόδια του παρελθόντος.
Το δίλημμα όπως διαμορφώνεται μετά τα τελευταία περιστατικά διαμορφώνεται ως εξής: Είτε οι σύνδεσμοι φιλάθλων και των δύο ομάδων της Ομόνοιας και του αποελ, θα φτάσουν σε μια κοινή συνεννόηση για ορισμένα πράματα που αφορούν την κόντρα μεταξύ τους, είτε η κόντρα θα συνεχιστεί σε σημείο που δεν θα μπορούν να ελέγξουν ούτε το ΠΑΝΣΥΦΙ ούτε η Θύρα 9. ΠΟΤΕ δεν θα γίνουμε φίλια σωματεία, ΠΟΤΕ δεν θα έχουμε κοινά ιδανικά και αξίες, ΠΟΤΕ δεν θα γίνουμε αδέρφια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στο πώς να μην χρειαστεί να θάψουμε οπαδούς μας. Μια τέτοια πρωτοβουλία και συνεννόηση και από τους δύο, θα κατεύναζε τα πνεύματα σε αρκετό βαθμό και θα οδηγούσε σε εξομάλυνση της κατάστασης.
Τολμήστε για το καλό όλων.
ΠΣ. Για τις ευθύνες του Χ¨Λιασή, της αστυνομίας, της ΚΟΠ και λοιπών εγκληματικών στοιχείων δεν χρειάζεται να αναφερθούμε, η πολιτεία να αναλάβεις τις ευθύνες της και να ενεργήσει όπως πρέπει αντί να κλαψουρίζει μετά από τα επεισόδια. Το ίδιο συμβαίνει και με συγκεκριμένα ΜΜΕ που γράφουν και λένε εγκωμιαστικά σχόλια για το νούμερο ένα υπαίτιο των επεισοδίων τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη, λέγοντας ότι «είναι ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος της ΚΟΠ» ενώ επί βασιλείας του, με τις φασιστικές αποφάσεις του κατάφερε αποδεδειγμένα να οδηγήσει οπαδούς στα άκρα, εντάξει κύριε Πανίκο Κωσταντίνου του SSFM?
