Green Devil: Ο Φλώρος είναι άλλη πάστα

Ρέζεκ, Οκκάς, Λαμπάν και Λαβόρδε οι απουσίες της ανώμαλης στο παιχνίδι με το παράρτημα. Το θέμα είναι ότι αν νικήσει το παράρτημα κάποιοι θα μας λένε για άξιο φαβορί και λοιπές παρλαπίππες. Κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας νομίζω και ορισμένοι κατεβάστε το μη σας το κόψω.

Μεγάλο κεφάλαιο οι κίτρινες τελικά. Ελέγχοντας τις κίτρινες κάρτες κάνεις καλύτερη δουλειά από ότι μία κόκκινη ή ένα πέναλτι, 4 έξω λόγω καρτών και ο Κωνσταντίνου τραυματίας (παίζεται αν θα παίξει) και τσακ τα κοτοπουλάκια γήπεδο χωρίς κεφάλι να τρέχουνε δεξιά και αριστερά και όπου τους βγάλει.

Το τραγικό είναι ότι τρεις παίκτες κινδύνευαν και δέχθηκαν και οι τρεις τους κίτρινη. Πριν το παιχνίδι με εμάς κινδύνευαν 7 και δεν δέχθηκε κανείς τους κίτρινη. Ναι ναι ξέρω, διαβολικές συμπτώσεις που τυχαίνουν πάντα στο “άτυχο” παράρτημα. Μα τι γκαντεμιά και αυτή ρε παιδί μου, όλα πάνω σας ρε?

Αν το συνδυάσει κανείς αυτό με τις κίτρινες των αντιπάλων τους, τις κίτρινες που δεν δέχεται το παράρτημα πριν από σημαντικά παιχνίδια και ποτέ σε παίκτες κλειδιά, το ότι την τελευταία κόκκινη του την έδωσε ή ο Αδάμ ή η Εύα (άλλοι δεν ζούσαν τότε) μπορεί κάποιος και να νομίσει ότι αυτή η ομάδα σπρώχνεται από ανώτερες δυνάμεις και από μυστικούς μηχανισμούς.

Φυσικά όλα αυτά μπορούν να εισχωρήσουν στο κεφάλι οποιουδήποτε μη αποεΡλίστα γιατί ο φλώρος μας είναι άλλη πάστα. Eπεξεργάζεται τι του λες με το τι του είπαν να αποδέχεται και μετά το αφομοιώνει και το τοποθετεί ή το απορρίπτει αναλόγως. Αναπτυγμένο ων λέμε, φιλτράρισμα απόψεων και διαχωρισμός στον εγκέφαλο μέσα και τακτοποίηση βάση του πόσο Εθνίκι είσαι.

Τι κακό τους βρήκε όμως ε? Ταξιδεύοντας και με όλες αυτές τις σκοτούρες ξεχάστηκαν να …. δεν θυμάμαι τι ξέχασαν, παίζει να είναι κάτι ασήμαντο. Αυτοί οι Έλληνες που όπου βρουν προσπαθούν να πάρουν λίγη δόξα από τη δική μας Ελλάδα, την Ελλάδα της επανάστασης, την προοδευτική Ελλάδα, των ανοικτών μυαλών και απόψεων, την Ελλάδα του υπερήφανου Έλληνα… ξεχαστήκανε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και πήγανε στις Γαλλίες να αγοράσουνε νέες κολόνιες και να φωτογραφηθούν σε κλισέ μαγαζιά.

Βλέπετε είναι στην κατηγορία που σας ανάλυσα πιο πριν και ο νους τους μετά από το φιλτράρισμα που έκανε τα απέρριψε. Δεν τα είπε και κανένας Ιωνάς, Φούλλης, Φοίβος ή Ραούφ για να καταχωρηθούν σαν επιγραφή σκαλιστή σε άγαλμα… Τα είπε ένας δημοσιογράφος που παίζει να είναι αριστερός (κρεμάλα) ή ακόμα χειρότερα ένας γνωστός τους ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ (τριπλή κρεμάλα) ή ένας που το παίζει Έλληνας αλλά δεν είναι αποεΡλίστας (πράγμα που δεν γίνεται – κρεμάλα και ξανά κρεμάλα).

Ελληνικέ Λαέ να ξέρεις ότι θα είμαστε δίπλα σου, ότι διαβάζουμε τις ειδήσεις με την ελπίδα πως μία λύση θα βρεθεί, ελπίζουμε πως θα σε αφήσουν να ξανά αναπνεύσεις οξυγόνο και να περπατήσεις μία Κυριακή με τα παιδιά σου κάτω από τον Παρθενώνα και να τους πεις: η Ελλάδα εμείς είμαστε και γιαυτό πάντα να πολεμάτε για τα όνειρα σας.

Έλληνα αδελφέ Hasta La Victoria Siempre!!! Όταν τελειώσετε μπορεί να έρθουν τα εθνίκια μας να κτίσουνε κανένα mall με την άδεια του πανμέγιστου Αρχι-δι-επίσκοπου ΕUROγείτε.

Σας αφήνω με ένα απόσπασμα κάποιων παιδιών που βλέπουν το μέλλον τους να χάνεται μέσα στους καπνούς:
Κάθε μέρα βλέπουμε και ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, απολύσεις, διαφθορά, μίζες, σκάνδαλα. Ένας κόσμος που νοσεί, δίχως να πεθαίνει. Οι πολιτικοί τα «παίρνουν», οι δημοσιογράφοι τα «παίρνουν», οι παπάδες τα «παίρνουν», οι αστυνομικοί τα «παίρνουν», κανείς όμως δεν παίρνει στα σοβαρά τη ζωή του. Η δυσανασχέτηση των πολιτών εξαντλείται σε ανώδυνες για το σύστημα διαμαρτυρίες και ειρηνικές πορείες, ψηφίσματα διαμαρτυρίας και νέες εξελιγμένες μορφές καλωδιωμένης αντίδρασης που αναζητούν την ταυτότητα τους σερφάροντας στο Internet και σε ακίνδυνους συμβολισμούς.

Όμως η ιστορία γράφεται όταν το βουβό πλήθος αποχωρεί και προελαύνουν οι αρνητές της σιωπής.
Εκεί που εμείς σβήνουμε την οργή μας με φωτιά και τη φωτιά μας με βενζίνη. Είμαστε όλοι αυτοί που δεν μας χωράει ο κόσμος σας με τα αστραφτερά του κτίρια, τις φωτεινές διαφημιστικές επιγραφές, τις άθλιες κοινωνικές συμβάσεις,τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα εμπορικά πολυκαταστήματα, τις κάμερες επιτήρησης κι ελέγχου, τις αστυνομικές δυνάμεις κατοχής των μητροπόλεων. Μα πάνω απ΄ όλα δεν μας χωράει η κενότητα αυτής της άδειας ζωής που ακόμα και οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι χειρονομίες ακολουθούν τους κανόνες της ύπουλης χειραγώγησης και υποταγής των επιθυμιών μας (η της αγοράς)

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ

Green Devil | [email protected]