Ό,τι θυμίζει αποέλ θα χαθεί την Κυριακή
- Δημοσιεύθηκε: 09/12/2011
Το εφετείο έχει αναβάλει την απόφαση της υπόθεσης Λάρκου για το Σάββατο. Η υπόθεση είναι σαφώς ξεκάθαρη από τα στοιχεία. Η απόφαση της δικαστικής πρέπει να πέσει και όμως επιμένουν να παίζουν με τα νεύρα μας, όπως παίζουν εδώ και δύο μήνες εκεί στην ΚΟΠ. Η πρόβλεψή μας είναι ότι η υπόθεση δεν θα πέσει, ή στην καλύτερη περίπτωση η ποινή θα μετριαστεί. Έχουν καταντήσει προβλεπτοί και αυτό θα είναι και η καταστροφή τους.
Με όλα αυτά που γίνονται ο γραφών νιώθει πλέον κενός όπως και ο περισσότερος κόσμος της ομάδας. Μουδιασμένοι, σχεδόν αναίσθητοι με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η οργή και ο θυμός έχουν αδείασει μέσα μας.
Πλέον τίποτα δεν φαίνεται ικανό να διατάραξει τη ψυχική μας ηρεμία.
Στην αρχή υπήρξε ανησύχια ότι πάμε να χάσουμε τη δυναμική μας σαν άτομα και ότι αν ο καθένας μας χάσει τη δυναμική του ο αγώνας μας θα αποτύχει. Μετά από λίγο η πραγματικότητα βρέθηκε στα μάτια μας. Η λογική έχει δώσει πλέον τόπο στην οργή. Όποια και να είναι η απόφαση του δικαστηρίου η υπόθεση Λάρκου έχει αναστατώσει τον κόσμο μας και θα πολεμήσει μέχρι το τέλος.
Έχει τροχιοδρομηθεί και αυτή η υπόθεση και οι ΚΟΠίτες καλά κάνουν να το ξέρουν ήδη μπήκαν σε άσχημους μπελάδες με κακά ξεμπερδέματα σε κάθε επίπεδο της ζωής τους.
Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη να αποπροσανατολιστούμε και να βγούμε εκτός εαυτού, ιδίως όταν έρχεται η μάχη της χρονιάς. Όλες οι προσπάθειες τους για αποδιοργάνωση της ομάδας και του Ομονοιάτικου οικοδομήματος πέφτουν στο κενό. Αν μπορούσαν οι της ΚΟΠ να δουν τα εσσώψυχα μας, για το πως νιώθουμε γι αυτούς και για το πόσο πολύ θέλουμε το παιχνίδι της Κυριακής θα τρόμαζαν.
Μερικές ώρες έχουν μείνει από το ντέρπυ σύμβολο της Κυπριακής κοινωνίας. Όντας νηφάλιοι το μόνο που ζητούμε είναι η νίκη ενάντια στη παράγκα του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ζητούμε την ταπείνωση του συστήματος με κτύπημα ακριβώς εκεί που πονάει – στο γήπεδο. Γιατί ο καταπιεσμένος πάντα βρίσκει τον τρόπο να νικά. Οι διάττοντες αστέρες καίγονται εντυπωσιακά μα στο τέλος πάντα μετατρέπονται σε φωτιά και στάχτη και χάνονται στο άπειρο. Βλέπουμε το αποέλ να διαγράφει πορεία έκπτωτου αστεριού στον ουρανό. Η μόνη ευχή είναι να χαθεί μαζί του και ό,τι το θυμίζει.
Άντε γαμήστε τ’ Αποέλ και ότι το θυμίζει..!!
