Λίγες μέρες πριν το ντέρμπι
- Δημοσιεύθηκε: 07/12/2011
Το παιχνίδι με το αποελ ολοένα και πλησιάζει, και είναι λογικό ολόκληρη η ποδοσφαιρική Κύπρος να ασχολείται με αυτό. Ιστορίες, προϊστορίες και στατιστικά έχουν πάντοτε το ξεχωριστό ενδιαφέρον παραμονές ενός αιώνιου ντέρμπι.
Εμείς πετύχαμε ένα συγκινητικό άρθρο και σας το παρουσιάζουμε. Ο συγγραφέας του τότε, είχε γυρίσει περίεργα το χρόνο πίσω και αφηγείται με ένα ξεχωριστό τρόπο το αίσθημα της αιώνιας υπεροχής του τριφυλλιού σε βάρος του αποελ στα ντέρμπι αιωνίων.
Το άρθρο όπως το διαβάσαμε στη σελίδα omonoia.ucoz.com
Είναι στιγμές που ειλικρινά τα αισθήματα φουντώνουν τόσο πολύ μέσα μας, που κάθε λεπτό μοιάζει αιώνας, κάθε λεπτό μοιάζει πληγή. Είναι στιγμές που το μυαλό χάνεται στο κενό, βαδίζει σε διαδρόμους του παρόντος, του παρελθόντος και του μέλλοντας. Το γεφύρωμα των σκέψεων αυτών δημιουργούν ένα απίστευτο αίσθημα της ανάγκης να βρεθώ κοντά σου.
Λίγες είναι οι μέρες πριν το ντέρμπι. Πολύ λίγα τα λεπτά. Ελάχιστα τα δευτερόλεπτα. Κλάσματα των δευτερολέπτων στο μυαλό μας. Όλα κινούνται με ταχύτητες φωτός. Ο έλεγχος χάνεται. Η αίσθηση του χρόνου αποτελεί παρελθόν από τον οργανισμό μας. Βουίζουν φωνές και πανηγύρια στα αυτιά μας. Μυρίζει ο καπνός απ’ τη φωτιά στην άκρη του πυρσού που κρατάς με πάθος και περηφάνια και το γυρνάς κυκλικά, για να διώξεις την πίεση και το άγχος σου. Το καπνογόνο απλώνεται στον αέρα, ο παλμός και η αδρεναλίνη ανεβαίνουν επικίνδυνα. Όλα αλλιώς!!!
Είναι λίγο πριν το τέλος, ελάχιστα πριν το τελειώσεις. Ο κόσμος δειλά δειλά κατευθύνεται αργά αλλά σταθερά στις εξόδους σου. Περνά αλλιώτικος και παράξενος πίσω απ’ τα τελευταία σου καθίσματα. Είναι κοντά. Η θύρα της εξόδου είναι ακριβώς απέναντί του. Κάτι του λέει πως τελείωσε. Συνεχίζει με γρήγορο πλέον βήμα μακριά σου. Ναι, είναι ήδη έξω από το γήπεδο και κατευθύνεται με πολύ πιο γοργό ρυθμό στο αυτοκίνητο. Ακούει φωνές μέσα του. Το μυαλό σταματά, θολώνει απότομα. Για στάσου, σε ακούω. Η καρδιά σου πάει να σπάσει. Το νιώθεις πως θα εκραγεί. Φοβάσαι και προσπαθείς μάταια να το ελέγξεις, δεν μπορείς. Σε σέρνει μαζί του. Τρέχει το μυαλό σου πιο μακριά και από το σύμπαν και τότε καταλάβεις. Είσαι ακόμα εδώ, δίπλα της.. να την δεχτείς στην καρδία σου και πάλι. Δεν φεύγεις!!! Και τί ακούς?? Το ακούω και εγώ..
Τέρμα.. ΝΑΙ.. ΤΕΡΜΑ.. αν κρίνω από τον παλμό της κερκίδας που φωνάζει και τα λόγια που μέσα στον πανικό διακρίνω είναι για μας.. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ..
Είναι το 1-0.. στις καθυστερήσεις ναι.. τι κάνω τώρα.. το κλειδί είναι στη πόρτα. Την ανοίγεις.. Το ραδιόφωνο ανακοινώνει τον σκόρερ. Ναι.. υπάρχει θεός αναφωνείς.
Το ντέρμπι είναι δικό μας. Εμείς έχουμε την καρδιά. Εμείς έχουμε την ψυχή. Το ρολόι δείχνει 21:00, το παιχνίδι τελείωσε.. ΝΑΙΙΙΙ τελείωσε.. κι ας είναι ακόμη 1999.
Σαν αύριο είναι. Το μέλλον μπαίνει για τα καλά στη καρδία σου. Γυρνάει χρόνια μπροστά. Οι μήνες γυρνάνε σαν κινούμενα σχέδια με σταθερή ταχύτητα από μπροστά σου. Για περίμενε. Σταματάει σε στιγμές δικές σου. Κατεβαίνεις στο γήπεδο για την νίκη και μόνο. Η λέξη ήττα και αποτυχία αποτελούν άγνωστους όρους στο λεξιλόγιο σου. Είσαι περήφανος. Τί πάθος θεέ μου. Είσαι μοναδική, μου χάρισες ζωή. Με έκανες να ζω για σένα. Μπαίνω στο γήπεδο νικητής πριν αρχίσει το ντέρμπι. Με φοβάσαι και αμύνεσαι με κάθε ύπουλο τρόπο. Σκορπάς τη προπαγάνδα στα αδέρφια μου. Ποιός είσαι και τι θες?
Είναι ήδη 2000 και το ντέρμπι στο νέο γήπεδο μυρίζει Ομόνοια. Το άρωμα του γρασιδιού μου θυμίζει πόσο πολύ σε αγαπώ. Προηγείσαι νωρίς και ισοφαρίζω. Είμαι εδώ και θέλω τη νίκη. Πάνω από όλα την πιστεύω την νίκη. Πετυγχαίνω και 2ο γκολ. ΝΑΙ είμαι μπροστά. Δεν θα το χάσω αυτό. Ισοφαρίζεις και πάλι. ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ.. αυτό νιώθω στην κερκίδα. Αυτό θα μου δώσει την νίκη. Ναι.. ΝΑΙΙΙ είναι Γκολ. Ο Λευτέρης και πάλι.. ναι.. αυτός.. αυτός που σε τιμώρησε και πέρσι.. κάνει το 3-2.. ΚΕΡΔΙΣΑ!!
2000 ακόμα και στο τελικό πάλι μαζί σου. Το νιώθεις πως είμαι καλύτερος. Θα το καταλάβεις πολύ σύντομα με τις πρώτες ανταλλαγές της μπάλας στο χώρο του κέντρου. Το θέλω πιο πολύ. Το πιστεύω πριν μπω στο γήπεδο. Το δείχνω και μέσα στο γήπεδο. Σε κερδίζω.
2001 και θα προηγηθώ. Θέλω να δείξω πώς το ντέρμπι είναι δικό μου. Με ισοφαρίζεις και παίρνεις και προβάδισμα.. Δεν λέω τη τελευταία μου λέξη ακόμη. Είμαστε ακόμη στο 66 λεπτό και ισοφαρίζω. 25 λεπτά για να σε κερδίσω. Είμαι στη κερκίδα και δεν το κουνάω από εδώ. ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ.. ναι… πλησιάζουμε το 90.. Το πιστεύω ακόμη.. μπορώ να σε κερδίσω ξανά.. ΝΑΙΙΙΙ.. Από μακριά το σουτ και μπήκε.. ΝΑΙΙ σου λέω.. ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΜΑ.. ΝΑΙΙΙΙΙΙ…. πάλιιιιιιιιιιιιι ο Λευτέρης.. Αυτός το έβαλε??? ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ.. 3-2 στο τελευταίο λεπτό. Αφού σου το πα το πίστευα!!!
2002 και μπαίνω από νωρίς μπροστά στο σκορ, αν και ισοφαρίζεις εγώ στη κερκίδα νιώθω νικητής. και στο 86 δικαιώνομαι.. Γκολ και πάλι.. 2-1 σε κερδίζω.. Εγώ το πιστεύω!!
2004 και είμαι εκτός στόχων. Και πάλι όμως είμαι νικητής. Πάλι το πιστεύω.. Σε κερδίζω με 2-1.
2005 και πάλι μπροστά μου το ντέρμπι.. Το μυαλό μου σε σένα. Η καρδιά μου έτοιμη να μείνει στο χορτάρι για χάρη σου. Βλέπω πως δεν αντέχεις άλλο. Είσαι απελπισμένος. Άλλωστε το δηλώνεις ευθέως, θα κάνεις το καθετί να με πολεμήσεις. Με κάθε τρόπο. Κάθε μέσο. Κάθε χρόνο και περισσότερος ο πόλεμος σου. Ανακοινώσεις δίνουν και παίρνουν. Με πέναλτι θα με ισοφαρίσεις στο τέλος. Δεν σταματάς όμως εδώ. Θα γίνεις και χειρότερος στο μέλλον. Σε νιώθω!
2007.. Θέλω τη νίκη πολύ. Θα μου δώσει προβάδισμα για το πρωτάθλημα. Μπαίνω στο γήπεδο νικητής. Θα σε νικήσω!! Το σκορ στο 2-2.. Τρέξτε.. προλαβαίνουμε.. είμαστε στο 90 αλλά μπορούμε. Ναι.. τον πέρασε.. δίνει την πάσα.. ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ.. θα το βάλει…. ΝΑΙΙΙΙΙ ΓΚΟΛΛ.. 3-2… Για περίμενε.. Δίνει Οφσάιντ.. Απίστευτο.. Δεν μπορεί. Ήταν καθαρό. Το είδα αλήθεια. Φάνηκε εκ γυμνού οφθαλμού. Θα το δείξει η ιστορία. Είχα δίκαιο. Μου στέρησες και πάλι το τρίποντο με δόλιο τρόπο. Έρχεσαι λίγα χρόνια μετά και επικαλείσαι την αποχή μου από τους τίτλους. Αν είναι δυνατόν.
2008 και πάλι σε κερδίζω. 2-1 γράφει η πινακίδα στο 78. Μπαίνω στο γήπεδο και πάλι με το μυαλό στη νίκη. Αυτό με κάνει να υπερέχω από εσένα. Με πολεμάς πολύ περισσότερο τώρα. Προσπαθείς να με διχάσεις και σύμμαχό σου επικαλείσαι την αποχή μου από τους τίτλους. Τώρα όμως είναι αλλιώς.
2010 θα σε νικήσω..
Κάπως έτσι προφητικά τελείωνε το συγκεκριμένο άρθρο και όλοι θυμόμαστε τι ακολούθησε εκείνη την μαγική χρονιά. Η ΟΜΟΝΟΙΑ με τρείς νίκες σε βάρος του αποέλ εκείνη την περίοδο πανηγύρισε το 20 τίτλο πρωταθλήματος. Εμείς απλά θα συμπληρώσουμε στο άρθρο το «2011-12 θα σε νικήσω» και θα περιμένουμε την τριφυλλάρα να μας δικαιώσει.