Άποψη αναγνώστη: Από σήμερα είμαι της “ΑΠΟΧΗΣ”

Γεια σας φίλοι ΟΜΟΝΟΙΑτες,

Συνήθως είμαι από την άλλη μεριά της οθόνης μαζί σας, ένας από τους τόσους αναγνώστες και εγώ αλλά σήμερα αισθάνθηκα την ανάγκη να τα πω. Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ένας από τους λίγους που πήγαν γήπεδο.

Οι κύριοι λόγοι 2, 1^ο η κόρη μου που από καιρό ήθελε να την πάρω, έτσι και εγώ έψαχνα ένα ήσυχο παιχνίδι σαν και αυτό με τον Ολυμπιακό και ο 2^ος λόγος ότι είχα ήδη αγοράσει τα εισιτήρια και το υποσχέθηκα. Έτσι και έπραξα στην τελική και πήγα γήπεδο.

Αν εξαιρέσω το λόγο που ήμουνα εγώ προσωπικά εκεί, μέσα μου κάτι με τραβούσε να φύγω. Μπαμπάς μπαμπάς αλλά ακόμη δεν γίναμε 40. Ένιωθα ντροπή που ήξερα ότι όλοι οι άλλοι είναι εκεί και δίνουν τον πόλεμο τους ενώ εγώ(ο έξυπνος) στο γήπεδο. Αυτό όμως που με πείραξε έντονα είναι ότι έστω και για μια στιγμή μου είχε περάσει από το νου ότι εγώ δεν είμαι για τέτοια. Αυτά είναι για τους μικρούς, μεγάλωσες Χάρη είπα στον εαυτό μου.

Με την ώρα να περνά και το γήπεδο να είναι άδειο κατάλαβα ότι δεν μεγάλωσα, αφού αυτούς που θεωρούσα μεγάλους λείπανε και αυτοί. Φλώρεψα, μαλθάκωσα όπως θέλετε πέστε το. Δεν γίνεται κάποιοι να πολεμούν την ΚΟΠ και τα σωθικά τους τα ίδια για να μη βρεθούν εδώ και εγώ να μην πήρα ποτέ το όπλο στο χέρι. Τι ΟΜΟΝΟΙΑτης είμαι?

Παίρνω ΟΡΚΟ ότι από τώρα και να πάει θα είμαι δίπλα σας και εγώ στον πόλεμο. Φυλάξτε ένα όπλο και για μένα αδέλφια και ελπίζω να με συγχωρέσετε.

Χάρης Ν.

Από σήμερα της Αποχής