Αυθεντικός [27-9-11]
- Δημοσιεύθηκε: 27/09/2011

Δεν έγινε και τίποτα, διπλό στην έδρα μιας μικρομεσαίας ομάδας πήραμε. Τι, επειδή οι αθλιογράφοι για δικούς τους λόγους, ανήγαγαν το παίχνιδι σε ντέρμπυ σημαίνει πως θα πανηγυριστεί το διπλό για κανένα τριήμερο; Και για ποιο διπλό γράφω και ξαναγράφω; Το παιχνίδι άσσος τελείωσε, σε ακόμα μία έδρα μας παίζαμε.
Ενας μαθητής μετράει (χιλιάδες) μέρες
1306 μέρες συμπλήρωσαν την Κυριακή χωρίς νίκη επί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, μέχρι της 21 του Γεννάρη για το παιχνίδι του δεύτερου γύρου θα γίνουν 1424 και επείδη ούτε τότε θα κερδίσουν θα κλείσουν τετραετία και βάλε. Για όσους μαθητές το διαβάζουν και τους έπιασε μελαγχολία ας ανατρέξουν στο προηγούμενο άρθρο του Αυθεντικού και θα τους πιάσει το ψυχοπλάκωμα με τα μεταξύ μας στατιστικά. Ασε που για να βαλουν στα μάτριξ στιγμιότυπα από νίκη που πέτυχαν εις βάρος μας πρέπει να ανατρέξουν σε ασπρόμαυρες κασέτες.
Είχαν λέει παράπονα οι μαθητές για την ήττα και όπως μαθαίνω έδιωξαν και τον προπονητή τους. Καλά ρε τι παράπονα έχετε; Είναι σαν να χάνει η Σαραγόσα στην έδρα της απο την Ρεάλ Μαδριτής και να έχει παράπονα από τον προπονητή . Ναι καλά πιάσατε το υπονοούμενο δικοί και ξένοι, είμαστε ότι η Ρεάλ Μαδριτής για την Ισπανία, η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα του τόπου.
Για αυτό και δεν μας λέει τίποτα ιδιαίτερο η τελευταία μας νίκη παρά μόνο ότι κερδίσαμε ακόμα μια μάχη σε αυτό τον πόλεμο. Ενα πόλεμο που από πλευράς των αντιπάλων είναι βρώμικος και ύπουλος κάτι που είδαμε και την Κυριακή. Απο το 80′ και μετά, για 15 λεπτά με τις καθυστερήσεις δεν πήραμε σφύριγμα παρά μόνο ένα στο 92′. Το κοράκι έκανε τα πάντα σε αυτά τα λεπτά για να ισοφαρίσει η όρνιθα με σκοπό να επωφεληθεί το κακοκμαθημένο τους παιδάκι.
Καθήκον και υποχρέωση
Μετά και τα όσα είδαν για πολλοστή φορά τα μάτια μας η διοίκηση έχει καθήκον και υποχρέωση να προστατεύσει με κάθε τρόπο την ομάδα. Δεν θα βαρεθώ να το λέω, η πολιτική του καλού παιδιού, από τους άλλους θεώρειται ως αδυναμία από μέρους μας. Κάτι που μεταφέρεται στην ομάδα και στον κόσμο. Οι χαμηλοί τόνοι και η ηττοπαθής στάση δεν αρμόζουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ και μόνο ζημιά προκαλούν. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ που από την μέρα ίδρυσης της βάλλεται από παντού δε χωράνε… ευαισθησίες.
Παίκτες, προπονητές, υπεύθυνοι πρώτης ομάδας ακόμα και οι φροντιστές έχουν καθήκον και υποχρέωση για βελτίωση μέρα παρά μέρα της συνολικής εικόνας της ομάδας. Μόνο έτσι θα βγούμε νικητές από αυτον τον πόλεμο,μόνο αν πράξουμε όλα τα πιο πάνω. Εστω και με τις όποιες αγωνιστικές μας αδυναμίες. Δεν γίνεται στον πάγκο να μην υπάρχει άλλος επιθετικός, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Ως εδώ όμως, για αγωνιστικά και τα παρεμφερή όταν πρέπει.
Με το έτσι και το θέλω
Αυτό το πρωτάθλημα δεν είναι απλά ακόμα ένας τίτλος. Αυτό το πρωτάθλημα ΠΡΕΠΕΙ να το κατακτήσουμε με το έτσι και το θέλω. Οποιος δεν μπορεί, όποιος δεν θέλει μπορεί να φύγει. Μόνο να μας αφήσει την ασπίδα και το δόρυ του, θα χρειαστούν στους υπόλοιπους που θα μείνουν γιατί…
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ