Οι φιλανθρωπίες άρΧισαν νωρίς


Πριν καλά καλά αρχίσει το αποψινό παιχνίδι o τίτλος του άρθρου ήταν λίγο πολύ έτοιμος.  ”Ακόμα μια νίκη ακόμα τρεις βαθμοί”.  Είχαμε όλοι αυτόν τον τίτλο στο μυαλό γιατί την ΟΜΟΝΟΙΑ εμείς οι οπαδοί τη βλέπουμε διαφορετικά, διαφορετικά ακόμα και από έναν αριθμό ατόμων που την διοικούν.

Μας ήταν αδιάνοητο να σκεφτούμαι οποιοδήποτε άλλο τίτλο πέραν του παραπάνω που ανέφερεται από τη στιγμή που Η ΟΜΟΝΟΙΑ αντιμετώπιζε στη δεύτερη της έδρα μια ομάδα προερχόμενη απο τη Β’ κατηγορία. Ποσώς μας ενδιαφέρουν οι αναλύσεις και οι εκτιμήσεις του τύπου ”το ποδόσφαιρο άλλαξε” ή ”οι διαφορές ανάμεσα στις ομάδες έχουν σμικρυνθεί” ή ”τα φοβορί φαίνονται στο γήπεδο”. Ολα αυτά καταρρέουν, παύουν να ισχύουν όταν μιλάμε για την ΟΜΟΝΟΙΑ.

 

Βάσει του προλόγου το αποτέλεσμα είναι αποτυχία και φυσικά δεν περιμένατε εμάς να σας το υποδείξουμε. Ομάδες τύπου άρη η ΟΜΟΝΟΙΑ θα πρέπει να τις πατά και να προχωρά όχι να τους χαρίζει και βαθμό! Η ΟΜΟΝΟΙΑ σήμερα πλήρωσε (για να δούμε για πόσο θα τον πληρώνει ακόμα) τον προγραμματισμό(?) του καλοκαιριού. Πριν από το τέλος του περασμένου πρωταθλήματος ήταν ηλίου φαηνότερο ότι η ομάδα χρειάζοταν επιθετικό. Τόσο ποιοτικά αλλά και ποσοτικά από τη στιγμή που προέκυψαν τα γνωστά σε όλους προβλήματα με το συμβολαίο του Μ.Κωνσταντίνου. Ηρθε είδε και απήλθε ο Τάντιτς, ένας παίκτης που έκατσε δεν έκαστε στην ομάδα για διάστημα δύο μηνών και ο οποίος κρίθηκε ανεπαρκής.

Δεν ξέρουμε αν ήταν τέτοιος και ούτε μας ενδιαφέρει, μετρούν τα γεγονότα. Ο Τάντιτς έφυγε την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου. Ανακεφαλαίωση (α) η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζοταν βασικό επιθετικό πριν απο τη λήξη της περασμένης ποδοσφαιρικής περιόδου, (β)στην πορεία προέκυψε ΚΑΙ το θέμα με το συμβόλαιο του Μ.Κωνσταντίνου που έκανε την απόκτηση ικανού επιθετικού περισσότερο επιτακτική από ποτέ (γ)ήρθε ο -κατα την κρίση των ειδικών- ανεπαρκής επιθετικός και έφυγε την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος να βρεθεί αντικαταστάτης. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται εδώ και χρόνια επιθετικό killer που αν διέθετε έναν τέτοιον, φάσεις όπως εκείνες του 10′ και του 60′ θα τις έκανε γκολ. Δεν πυροβολούμε ούτε αποδίδουμε ευθυνή για την ισοπαλία σε κάποιο παίκτη μας. Αλλωστε κανείς δεν αυτοπροσληφθηκε για να του αποδώσουμε την όποια ευθύνη. Η ευθύνη βαραίνει την ομάδα προγραμματισμού.

Δεν θα ασχολήθούμε περαιτέρω με τα αγωνιστικά για αυτό το παιχνίδι το αποτέλσμα τα λέει όλα. Ετσι κι’ αλλιώς το πιο σημαντικό το αναφέραμε, για ακόμα μια χρονιά σε καποιά θέση η ομάδα είναι ανεπαρκής. Ανεπαρκής είτε ποσοτικά είτε ποιοτικά.

Ενα άλλο θέμα που χρίζει αναφοράς και φάνηκε πάλι σήμερα είναι η υπερβολική… καλοσύνη που διακατέχει τους εκάστοτε παίκτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Φαίνεται κάποιοι από την διοίκηση πήραν στα σοβαρά τον ρόλο του καλού παιδιού, των εξαγνυστών του ποδοσφαίρου, των πρεσβευτών του περιβόητου fair play. Αυτό έχει ως συνέπεια να μεταφέρεται και στην ομάδα, δεν εξηγείται αλλιώς ο εδώ και χρόνια εμπαιγμός από τους αντίπαλους παίκτες – για δήθεν τραυματισμούς – όταν το αποτέλεσμα του αγώνα τους ευνοεί.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ επιβάλλεται να αλλάξει στάση και εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Να πατά η ομάδα στο γήπεδο και να τρέμει η γη να μιλά στα ΜΜΕ ο εκάστοτε εκπρόσωπος τύπου και να στήνωνται προσοχή.

Πως να το πούμε διαφορετικα; NO GUTS NO GLORY

Πόσες νίκες να χάσουμε για να το καταλάβετε; Πόσους τίτλους; Εχετε το δυνατότερο όπλο δίπλα σας που δεν είναι αλλό απο τον περήφανο και μεγάλο -σε όγκο και καρδία- ΛΑΟ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

ΟΜΟΝΟΙΑ ΚΑΝΕ ΕΣΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΑΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

 

Αγωνίστηκαν : Γιωργαλλίδης, Αβραάμ, Καρυπίδης, Μπουθόν, Ντάβιντσον (Μαρκάσα 67′), Σάλατιτς, Λεάντρο (Μακρίδης 45′), Άλεξ, Χριστοφή (Ρενχίφο 83′), Εφραίμ, Φρέντι

 

Kίτρινες κάρτες: Kαρυπίδης

 

Τα στιγμιότυπα του αγώνα

Η διάσκεψη Τύπου του αγώνα